تاثیر متون کلاسیک فارسی بر شکل گیری ارزش های اخلاقی در آموزش و پرورش

متون کلاسیک فارسی به عنوان گنجینه ای از حکمت، اخلاق و اندیشه، نقش بسزایی در تربیت نسل های گذشته ایران داشته اند و هنوز هم می توانند منبعی غنی برای شکل دهی به ارزش های اخلاقی در نظام آموزش و پرورش معاصر باشند. این مقاله با هدف بررسی تاثیر متون کلاسیک فارسی بر شکل گیری ارزش های اخلاقی در دانش آموزان و فرآیند تربیتی مدارس نگاشته شده است. ادبیات فارسی، به ویژه آثار بزرگانی چون سعدی، فردوسی، مولوی، نظامی و عطار، سرشار از آموزه های اخلاقی، انسانی و تربیتی است که قابلیت تلفیق با اهداف تربیتی نظام آموزشی را دارد.در این پژوهش، با بهره گیری از روش تحلیل محتوای کیفی و مرور متون و منابع معتبر ایرانی همچون کتاب های درسی، متون ادبی، آثار پژوهشی و منابع دانشگاهی، سعی شده است تا نشان داده شود که چگونه عناصر اخلاقی در آثار کلاسیک فارسی، نظیر صداقت، جوانمردی، احترام به دیگران، تعاون، عفو و بخشش، زهد، قناعت، و عدالت، می توانند در پرورش شخصیت اخلاقی دانش آموزان نقش آفرین باشند. همچنین، به نقش آموزش رسمی و غیررسمی در انتقال این مفاهیم از طریق آموزش زبان و ادبیات فارسی در مدارس اشاره شده است.یافته ها نشان می دهد که متون کلاسیک فارسی، به دلیل داشتن ظرفیت های بلاغی، روایی و داستانی قوی، می توانند در ایجاد هم ذات پنداری اخلاقی و تقویت ارزش های انسانی در ذهن مخاطب کودک و نوجوان موثر واقع شوند. تحلیل اشعار سعدی در گلستان و بوستان، حکایات مثنوی مولوی و حماسه های فردوسی در شاهنامه نشان می دهد که مفاهیم اخلاقی در این متون به گونه ای هنرمندانه و تاثیرگذار بیان شده اند که قابلیت استفاده در قالب فعالیت های درسی و فوق برنامه را دارند.در نهایت، مقاله پیشنهادهایی برای تقویت نقش متون کلاسیک در برنامه ریزی آموزشی و محتوای کتب درسی ارائه می دهد. این پیشنهادها شامل استفاده بیشتر از حکایات اخلاقی، بازنویسی متون برای گروه سنی دانش آموزان و برگزاری کارگاه های تربیتی مبتنی بر ادبیات کلاسیک است.

کلیدواژه ها:

کلمات کلیدی: متون کلاسیک فارسی ، ارزش های اخلاقی ، آموزش و پرورش ، ادبیات فارسی ، تربیت اخلاقی.