بررسی بروز رفتارهای نامحترمانه در محیط کار در پرستاران شاغل در بیمارستان های شهرستان جهرم در سال ۱۴۰۳
سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 57
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_DSME-11-3_004
تاریخ نمایه سازی: 19 فروردین 1404
چکیده مقاله:
هدف: رفتارهای نامحترمانه در محیط کار در میان پرستاران یک چالش مهم با پیامدهای گسترده برای سیستم های بهداشتی درمانی می باشد. مطالعه حاضر با هدف بررسی بروز رفتارهای نامحترمانه در محیط کار در پرستاران شاغل در بیمارستان های شهرستان جهرم در سال ۱۴۰۳ انجام پذیرفت.
روش ها: در این مطالعه توصیفی مقطعی۲۴۰ نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان های آموزشی و درمانی شهرستان جهرم در سال ۱۴۰۳ شرکت نمودند. ابزارهای جمع آوری اطلاعات در این مطالعه شامل پرسشنامه اطلاعات جمعیت شناختی و پرسشنامه مقیاس رفتارهای نامحترمانه پرستاری بود. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار spss و آمارهای توصیفی و آزمون های آماری استنباطی در سطح معنی داری (۰۵/۰>P) صورت گرفت.
یافته ها: میانگینسنی پرستاران شرکت کننده در مطالعه ۹۹/۶±۹۷/۳۱ سال بود. میانگین رفتار نامحترمانه ۷۰/۰± ۴۲/۲ گزارش شد. در بین ابعاد مختلف رفتار نامحترمانه به ترتیب بعد ارتباطات پرستار با سوپروایز (۸۹/۰±۸۰/۲) و بعد ارتباطات پرستار با همکاران (۶۸/۰±۰/۲) دارای کمترین میزان بروز رفتار نامحترمانه و بیشترین میزان بروز رفتار نامحترمانه برای پرسنل پرستاری بود. میزان رفتار نامحترمانه و ابعاد آن در بالین در سطح متوسط بوده است. نتایج نشان داد که بین وضعیت استخدام و بروز رفتار نامحترمانه در ارتباطات با سوپروایزر (۰۳/۰= p) و بروز رفتار نامحترمانه در ارتباطات با بیماران و همراهان (۰۲/۰=p) تفاوت وجود داشت. همچنین بین بخش و رفتارهای نامحترمانه در محیط کاری (۰۴/۰=p) و بروز رفتار نامحترمانه در ارتباطات با همکاران (۰۰۸/۰=p) و بروز رفتار نامحترمانه در ارتباطات با بیماران و همراهان (۰۴/۰=p) تفاوت وجود داشت. همچنین بین تعداد بیمار (۰۲/۰=p) و شیفت (۰۰۵/۰=p) با بروز رفتار نامحترمانه در ارتباطات با همکاران تفاوت وجود داشت.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که میزان رفتار نامحترمانه و ابعاد آن در بالین در سطح متوسط بوده است. لذا متولیان آموزش و مدیران پرستاری باید از طریق آموزش های حرفه ای و با ایجاد فرصت های توسعه حرفه ای و فردی پرستاران در جهت بهبود این گونه رفتارها اقدامات لازم را انجام دهند. از طرفی مطالعات آتی می توانند با انجام مطالعات مداخله ای و استفاده از روش های جدید در جهت بهبود ابعاد ارتباطی پرستاران با یکدیگر گام های موثری را بردارند.
.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مجید توکل
Medical Ethic Research Center, Jahrom University of medical Sciences, Jahrom, Iran.
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :