درآمدی بر انواع روش های طراحی برنامه ریزی های درسی

فلسفه آموزش در گذشته صرفا به انتقال مجموعه ای از یک دانش سازمان یافته و یا ایجاد و ارتقاء نظام ارزشی حاکم بر رفتارهای فرد و جامعه محدود می شد که این مهم در چارچوب و برنامه ای برامده از یک نظام رشته ای با ساختاری مشخص و زنجیره ای نهادینه از مفاهیم، روشها و گامهای آموزشی عملی می شد. اما امروزه فلسفه آموزش به بیش از آنچه در گذشته بود توسعه یافته و رویکردهای جدیدی مورد استفاده قرار گرفته که در آنها اهمیت اصلی به شخص انسان داده می شود نه به مسیری که وی طی می کند. در این برنامه ها واقعیتها و نیازهای دنیای جدید د ر فراسوی ساختار یکسویه نگر رشته ها جستجو شده و جزئی نگری و محدودیتهای تخصصی شدن و تقسیم علوم مطعون واقع می شود. آشنایی با این رویکردها و چرایی آنها برای برنامه ریزان درسی بویژه در دانشکده ها و موسساتی که در پی دستیابی به مرزهای جدید و خلق بایسته های خاص در عرصه علوم بویژه علوم انسانی هستند الزم و کارآمد است.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی های درسی ، یادگیری ، دانش آموزان