بررسی نقش هوش های بین فردی و درون فردی در توسعه مهارت های اجتماعی و همکاری گروهی در دانش آموزان

در دنیای پرچالش و پویای امروز، توانایی تعامل موثر با دیگران و همکاری در گروه ها از مهارت های ضروری برای موفقیت در زندگی فردی و اجتماعی به شمار می رود. مهارت های اجتماعی و همکاری گروهی نقش مهمی در رشد شخصیتی، یادگیری و پیشرفت حرفه ای افراد ایفا می کنند و به ویژه در دوران نوجوانی، زمانی که دانش آموزان هویت اجتماعی و فردی خود را شکل می دهند، از اهمیت بیشتری برخوردارند. در این میان، هوش های بین فردی و درون فردی، به عنوان دو مولفه کلیدی هوش هیجانی، نقشی بنیادین در توسعه این مهارت ها دارند. هوش بین فردی به توانایی درک احساسات، نیازها و مقاصد دیگران و ایجاد ارتباطات موثر با آن ها اشاره دارد. این نوع هوش به افراد کمک می کند تا درک عمیق تری از دیگران داشته باشند، تعارض ها را مدیریت کنند و روابط مثبتی ایجاد نمایند. از سوی دیگر، هوش درون فردی بر توانایی خودشناسی، مدیریت احساسات و تنظیم اهداف فردی متمرکز است که پایه و اساس خودآگاهی و رشد فردی را شکل می دهد. توسعه هوش های بین فردی و درون فردی در دانش آموزان، نه تنها به بهبود مهارت های اجتماعی آن ها کمک می کند، بلکه زمینه ساز ایجاد همکاری موثر در گروه ها و تیم های آموزشی و اجتماعی نیز می شود. این مهارت ها به دانش آموزان این امکان را می دهد که به جای رقابت های ناسالم، با همکاری و همدلی به اهداف مشترک دست یابند و همچنین در مواجهه با چالش های گروهی، رفتارهای سازنده و مسئولنه از خود نشان دهند. در این پژوهش که به شیوه مروری و با مطالعه کتابخانه ای و مراجعه به مقاله ها و تحقیق های چاپ شده و مطالب دیجیتالی گرد آوری شده است و سعی بر آن شده که به بررسی نقش هوش های بین فردی و درون فردی در توسعه مهارت های اجتماعی و همکاری گروهی در دانش آموزان پرداخته شود. نتایج به دست آمده حاکی از آن است که هوش های بین فردی و درون فردی به طور قابل توجهی در توسعه مهارت های اجتماعی و همکاری گروهی در دانش آموزان نقش دارند. تقویت این دو نوع هوش باعث بهبود ارتباطات موثر، حل تعارضات و ارتقای همکاری در گروه ها می شود، که در نهایت به رشد شخصیتی و تحصیلی دانش آموزان کمک می کند.

کلیدواژه ها:

هوش درون فردی ، هوش بین فردی ، مهارت اجتماعی ، همکاری ، دانش آموزان