بررسی میزان آگاهی والدین از دانش آموزان بر پایه تعریف سواد سلامت روان

هدف این پژوهش بررسی میزان آگاهی پدر و مادران بر پایه تعریف سواد سلامت روان به منظور زمینه سازی برای کمک به کودکان دبستانی که از اختلال در آموختن رنج می برند، است. بنیاد نگره ای این پژوهش، سواد پدر و مادران درباره سلامت روان کودکان را یکی از عوامل اثرگذار در کارکرد آموزشی این کودکان میداند. سطح سواد و آگاهی پدر و مادران کودکان، دبستانی از مشکلات یادگیری کودکان با نگاه به روش های جورم و پژوهشگران دیگری که روی این موضوع و جنبه های گوناگون آن کار کرده اند را می سنجد. برای پردازش داده ها از آمار توصیفی و استنباطی استفاده شده است. پردازش داده ها گویای سواد پایین سلامت روان بود. میانگین سواد سلامت روان در میان همه ی پاسخ دهندگان با توجه به سطح تحصیالات و باور خود آنها نسبت به سوادشان تقریبا همسان بود. میزان پایبندی پاسخ دهندگان به باورهای نادرست باال برآورد شد. میزان مراجعه پدر و مادران به کارشناسان آموزشی، درباره دشواری های آموزشی کودکان هیچ گونه تفاوتی میان مراجعه به متخصصان گوناگون نشان نداد. همچنین میزان مراجعه پدر و مادران به روان پزشک و روانشناس بیشتر از مراجعه آنان به دیگر منابع اطلاعاتی مشاور مدرسه معلم... درباره دشواری های روانی فرزندانشان بود. سایت های اینترنتی اولین منبع مراجعه والدین برای دستیابی به اطلاعات بود. روی هم رفته به نظر می رسد که این گروه از پدر و مادران کمینه آگاهی های بایسته برای کمک به فرزندانشان را ندارند و نیازمند دوره های آموزشی در این زمینه هستند.

کلیدواژه ها:

سواد سلامت ، روان اختلال ، آموختن ، باورهای نادرست پدر و مادران