بررسی اهمیت ارزشیابی در آموزش علوم تجربی

سنجش و ارزشیابی یکی از مهم ترین فعالیت های سیستم آموزشی در هر کشوری می باشد. در واقع ارزشیابی تکمیل کننده ی فعالیت های معلم می باشد. به کمک ارزشیابی معلم به کمیت و کیفیت جریان یادگیری و سنجش روش ها و فنون تدریس می پردازد. در زمان های گذشته ارزشیابی در دوره ابتدایی به شیوه سنتی و کم بوده است. اما در چند سال اخیر مورد نقد و بررسی قرار گرفته است که سبب تغییر در نظام ارزشیابی، کتب درسی و برنامه درسی شده است. هدف از پژوهش حاضر بررسی ارزشیابی در آموزش علوم تجربی در دوره ی ابتدایی است. روش پژوهش به صورت کتابخانه ای بوده که در آن از کتاب ها و نتایج مقالات معتبر در این زمینه استفاده شده است. در این پژوهش به مواردی همچون اهمیت و جایگاه ارزشیابی و مفهوم ارزشیابی در علوم تجربی و راهبردهای ارزیابی علوم تجربی که شامل ارزشیابی عملکردی (ایستگاهی) و نقشه مفهومی و... پرداخته است. نتایج کلی این پژوهش نشان می دهد سیستم ارزشیابی نیازمند تغییرات و تحولاتی در تمامی درس ها به خصوص درس های کاربردی همچون علوم تجربی دارد. به همین سبب معلمان و دانشجو معلمان باید با نظام ارزشیابی موثر که دانش آموزان را به سوی یادگیری می کشاند، آشنا شوند و گام بزرگی در جهت بهبود کیفیت آموزش بردارند.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی علوم تجربی ، ارزشیابی آموزشی ، آموزش علوم تجربی