تحلیل جامع ۹۱ روش تدریس فعال در آموزش علوم تجربی: بررسی مزایا، معایب، چالش ها و کاربردها

هدف این مطالعه، بررسی روش های تدریس فعال در آموزش علوم تجربی و شناسایی موثرترین روش ها برای یادگیری فعال و اکتشافی دانش آموزان است. این پژوهش مروری با استفاده از منابع معتبر علمی شامل کتب و مقالات پژوهشی و مروری به تحلیل ۱۹ روش تدریس فعال رایج در آموزش علوم تجربی پرداخته است. روش های مورد بررسی شامل یادگیری معکوس، مدل تدریس ۵E، یادگیری مشارکتی، بارش فکری، حل مسئله، ایفای نقش، تدریس پژوهش محور، تدریس ترکیبی، تدریس پودمانی، روش پروژه، روش آزمایشگاهی، تسهیل گری، تدریس فعال فناورانه، تفحص گروهی، مباحثه ای، تدریس مبتنی بر همیاری، تدریس اکتشافی، بازدید علمی و کلاس معکوس هستند. در این مطالعه، تعریف هر روش، مزایا، معایب و چالش های پیاده سازی آن مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که روش های تدریس فعال، با تاکید بر مشارکت دانش آموزان، یادگیری معنادار، تقویت تفکر انتقادی و مهارت حل مسئله، می توانند به بهبود کیفیت آموزش علوم تجربی کمک کنند. با این حال، اجرای موفقیت آمیز این روش ها مستلزم غلبه بر چالش هایی مانند نیاز به زیرساخت های مناسب، محدودیت های زمانی و لزوم آموزش معلمان در به کارگیری این رویکردها است. انتخاب و اجرای بهینه هر روش، نیازمند شناخت دقیق مزایا، محدودیت ها و چالش های آن در بسترهای آموزشی مختلف است.

کلیدواژه ها:

آموزش علوم تجربی ، تدریس فعال ، روش های تدریس فعال ، یادگیری فعال