نقش ارتقای شفافیت و مبارزه با فساد در سازمانهای دولتی (با تاکید بر نقش حسابرسی داخلی)

انجمن بازرسان رسمی تقلب (ACFE) تقلب تقلب در سه دسته صورتهای مالی، سوءاستفاده از دارایی ها، و فساد، طبقه بندی می کند. سازمان های دولتی با توجه به محیط منحصربه فردشان و ماهیت فعالیت هایشان بسیار حساس تر حاصلخیزی برای رخداد تقلب و فساد دارند. انجمن حسابداران رسمی آمریکا (۲۰۱۸) بالا بودن خطر رخداد فساد و تقلب در سازمان های دولتی را ناشی از مشکلات تامین منابع انسانی و مسائل پیرامون آن می داند. بر اساس چارچوب های معتبر و بین المللی، کنترل های داخلی دارای سه دسته عملیاتی، گزارشگری، و رعایتی هستند؛ یعنی کنترل های داخلی اثربخش موجب می شود، عملیات سازمان کارا، اثربخش و دارای صرفه ای اقتصادی باشد، اوانین و مقررات رعایت گردد و گزارشگری (اعم از مالی و غیرمالی) اعلام کننده باشد. همه این اهداف منجر به مبارزه بهتر با فساد و ارتقای شفافیت همراه هستند. بر اساس چارچوب یکپارچه کنترل داخلی (کاوزو، ۲۰۱۳ و ۱۹۹۲)، حسابرسی داخلی یکی از عناصر اساسی ساختار کنترل های داخلی سازمان است که جزو فعالیت های نظارتی است که بر وجود و اثربخشی کنترل های داخلی نظارت می کند و همواره توصیه هایی برای بهبود آن ارائه می کند. حسابرسی داخلی یکی از عناصر مهم است که عالوه بر ماموریت ارزش آفرین آن در سازمان، براساس پژوهش های انجام شده نقش بااهمیتی در پیشگیری و کشف تقلب و فساد در سازمان دارد.

کلیدواژه ها:

مبارزه با فساد ، حکمرانی مناسب ، کنترل های داخلی ، حسابرسی داخلی