بررسی رابطه هزینه نمایندگی بااهرم عملیاتی در بورس اوراق بهادار تهران

تئوری نمایندگی بین مالکان و مدیران نوعی تعارض و تضاد به وجود می آورد که با گزارشگری مالی، تا حدی ، این تعارض یا تضاد کاهش می یابد. گزارشات پیاپی یا مستمر مالی یکی از راه هایی است که مالکان می توانند بدان وسیله بر مفاد قراردادهایی که با مدیران بسته اند را نظارت نمایند. حسابداران این نوع گزارشگری سنتی را نوعی «تصدی گری» یا «حسابدهی» در برابر مالکان شرکت می دانند.هدف این مقاله بررسی رابطه هزینه های نمایندگی بااهرم عملیاتی می باشد.برای گردآوری داده ها، اطلاعات 32شرکت پذیرفته شده در بورس تهران طی سال های 1387الی 1390(128سال شرکت)با استفاده از روش پانل دیتا در دو نرم افزار EVIEWS و spss مورد تحلیل و بررسی قرارگرفته است.نتایج تحقیق نشان دهنده ی این است که بین هزینه های نمایندگی ونسبت گردش داراییها ونسبت هزینه های عملیاتی به فروش با اهرم عملیاتی رابطه ای معنی داری وجود ندارد

کلیدواژه ها:

هزینه های نمایندگی ، اهرم عملیاتی