بررسی چالش ها و نوآوری ها در طراحی پروتز ارتوپدی (مورد بررسی: مفصل ران)

پروتزهای مفصل ران یکی از دستاوردهای مهم پزشکی در زمینه ارتوپدی و جراحیهای تعویض مفصل هستند. این پروتزها برای جایگزینی مفصل آسیبدیده یا از کار افتاده ران به کار میروند و به بیماران کمک می کنند تا عملکرد حرکتی خود را بازیابی کنند و از درد ناشی از آسیبدیدگی یا بیماری های مفصلی، مانند آرتروز، روماتیسم مفصلی، یا شکستگیهای شدید، رهایی یابند. با این حال، هنوز چالش های مهمی وجود دارد که باید برای افزایش بیشتر عملکرد پروتزهای ارتوپدی بهبود سازگاری زیستی برای ترویج یکپارچگی بهتر با بافت های طبیعی، افزایش دوام برای مقاومت در برابر نیازهای استفاده روزانه، و بهبود بازخورد حسی برای کنترل بهتر حرکت، مورد توجه قرار گیرد. برای مقابله با این چالش ها، راه حل های نوظهور امیدوارکننده ای مانند پروتز هوشمند، چاپ سه بعدی، پزشکی احیاکننده و هوش مصنوعی توسعه یافته اند. این تکنولوژی های نوآورانه پتانسیل افزایش قابل توجه عملکرد پروتزهای ارتوپدی را دارند. درک پتانسیل کامل این پروتزهای ارتوپدی نسل بعدی نیازمند پرداختن به چندین عامل مهم است. این موارد شامل هم کاری بین رشته ای بین متخصصان ارتوپدی، علم مواد، زیست شناسی و مهندسی، افزایش سرمایه گذاری در تحقیق و توسعه، استانداردسازی اجزا برای اطمینان از کیفیت و قابلیت اطمینان، و بهبود دسترسی به پروتز است. یک بررسی جامع از این چالش ها و ملاحظات برای طراحی پروتز ارتوپدی آینده در این مقاله ارایه شده است که به پیشرفت های بیشتر در این زمینه می پردازد. با پرداختن به این مسائل می توانیم به بهبود زندگی افراد دارای معلولیت ارتوپدی ادامه دهیم و زمینه پروتزهای ارتوپدی را بیش از پیش افزایش دهیم.

کلیدواژه ها:

طراحی پروتز ارتوپدی ، مفصل ران ، زیست سازگاری ، دوام ، بازخورد حسی ، چاپ سه بعدی ، پزشکی ترمیمی ، هوش مصنوعی