ترس و اضطراب در امتحان

اکثر ما از روبرو شدن با موقعیتهای تهدید آمیز یا فشارزا احساس تنش و اضطراب می کنیم، اینگونه احساسات واکنشهای بهنجاری در برابر فشار روانی هستند. اضطراب امتحان به عنوان پدیده ای رایج که به وفور در مراکز آموزشی و تحصیلی دیده می شود و همبستگی بالایی با عملکرد موفق یا ناموفق دانش آموز دارد. آرکین و همکارانش ( به نقل از باندوالوس و همکاران ۱۹۹۵) اضطراب امتحان را ناشی از احساس ناکارآمدی و در ماندگی دانسته آن را با کاهش عملکرد فرد تلقی می کنند. وقتی که فرد در خصوص کارایی و توانایی ذهنی خود در موقعیت امتحان دچار سرگردانی و اضطراب گردد. به نحوی که موجب کاهش و افت تحصیلی عملکرد واقعی وی شود. می توان گفت که دچار اضطراب امتحان است. دانش آموز داری اضطراب امتحان فردی است، که بخوبی مواد و موضوعات درسی کلاس و دوره را فراگرفته، اما به دلیل اضطراب قادر به بیان دانسته های خویش در امتحان نیست. لذا انتظار می رود بین نمره های اضطراب امتحان و نمره های دروس رابطه معکوس وجود داشته باشد . کودکان و نوجوانان نیز مانند افراد دیگر دچار اضطراب می شوند، که تنها از نوع و محتوا با بزرگسالان فرق دارد. کودکانی که بیش از اندازه دچار نگرانی می شوند مستعد ابتلا به اضطرابهایی هستند، که در نهایت سلامت شخصیت و تعادل روانی آنها را مختل می کند، امروزه به دلیل افزایش چشمگیر دانش آموزان و علاقه مندی اغلب آنها برای پیشرفت و قبول شدن به مرحله بالاتر و دانشگاه و به خصوص در کشور ما اضطراب امتحان ابعاد وسیعی پیدا کرده است.