نانوذرات کیتوسان

نانوذرات کیتوسان، پلیمر قابل تجزیه و زیست سازگار، در پزشکی و صنایع مختلف کاربردهای گسترده ای دارند. این نانوذرات که با استیالسیون کیتین تولید می شوند، به عنوان چسب، عامل ضدباکتری و ضدقارچ و همچنین در پوششده ی نانوذرات دیگر برای افزایش زیست Availability مورد استفاده قرار می گیرند. آنها در تصفیه آب و حذف فلزات سنگین موثر هستند. همچنین، کیتوسان در صنعت شراب سازی، بهبود شفافیت و جلوگیری از عفونت ناشی از زخم ها را تسهیل می کند. خواص بیولوژیکی و شیمیایی منحصر به فرد نانوذرات کیتوسان، آنها را به گزینه ای ایده آل برای دارورسانی های هدفمند و کاهش عوارض جانبی تبدیل کرده است. نانوذرات حامل دارو دارای اهمیت بالایی هستند و توانایی حمل دارو به نقاط مختلف بدن را دارند. این نانوذرات به شکل نانوکپسول ها و نانوکره ها وجود دارند و می توانند دارو را جذب و کپسوله کنند تا از تخریب آنزیمی و شیمیایی محافظت کنند. پلیمرهای آبدوست مانند کیتوسان به دلیل سازگاری خون گزینه ی مناسبی برای این نانوذرات هستند. کیتوسان یک پلی ساکارید زیست سازگار است که خواص شیمیایی و بیولوژیکی خاصی دارد. در درمان گرانزایی نوترونی بور (BNCT)، چالش اصلی توزیع مناسب اتم بور در سلول های سرطانی است. این تحقیق به تهیه نانوذرات کیتوزان با BPA برای BNCT می پردازد و از اتصال شیمیایی فولیک اسید و استئاریک اسید بهره می برد. سرطان سینه نوعی سرطان است که از بافت سینه آغاز می شود و معمولا در دیواره مجاری شیر و لوبول ها ایجاد می شود. سرطان هایی که از این مجاری شروع می شوند، کارسینوم و آن هایی که از لوبول ها به وجود می آیند، سرطان لوبولر نامیده می شوند. طبق محاسبات، از هر هشت زن یک نفر به سرطان سینه مبتلا می شود. درمان این سرطان شامل جراحی، پرتودرمانی، شیمی درمانی، هورمون درمانی و درمان زیستی است. داروی ۵-فلورویوراسیل در درمان سرطان سینه و کولون استفاده می شود. نانوفناوری به بهبود انتقال دارو و کاهش عوارض جانبی کمک می کند. کیتوسان نیز ماده ای برای تسهیل عبور دارو از موانع زنده است. نانوذرات مغناطیسی بدون پوشش به سرعت توسط سلول های فاگوسیتی حذف می شوند، بنابراین پوشش دهی آن ها از اهمیت زیادی برخوردار است. معمولا از پلیمرهای زیست تخریب پذیر برای پوشش نانوذرات مغناطیسی در دارورسانی و رهایش کنترل شده مواد شیمی درمانی استفاده می شود. یکی از این مواد، گلیسرویل مونولئات (Monooleate Glycerol GMO) است که یک چربی دوگانه دوست و استر اسید چربی محسوب می شود. این ترکیب به عنوان یک حامل موثر در بهبود اقدامات دارویی و ارائه درمان های هدفمند، به کار می رود و نقش مهمی در بهبود روندهای رهایش دارو در سیستم های زیست پزشکی ایفا می کند.

کلیدواژه ها:

کیتوسان ، کیتین ، سرطان سینه ، لوبول ها ، زیست تخریب پذیر ، آلزایمر