رویکردی نوین در پیشرانش فضایی

این پژوهش یک سیستم پیشرانش فضایی نوین را پیشنهاد می کند که ترکیبی از پرتاب موشک از الیه استراتوسفر در ارتفاع ۴۰ کیلومتری با بالون هلیومی، استفاده از یخ آب به عنوان پیش ماده پالسما، و بهره گیری از تراکم هوای استراتوسفری برای پیش گرمایش اولیه است. هدف این رویکرد کاهش مقاومت هوا، ساده سازی طراحی موشک های چند مرحله ای، و افزایش پایداری با استفاده از منابع فضایی یا همان ISRU است. محاسبات اولیه نشان می دهد که این سیستم می تواند مصرف انرژی را تا ۳۰ درصد کاهش دهد و سرعت خروجی ۵۰ تا ۱۰۰ کیلومتر بر ثانیه را با راندمان بالا فراهم کند. این مقاله طراحی مفهومی، شبیه سازی اولیه، تحلیل راندمان، و چالش های اجرایی را بررسی کرده و پیشنهادهایی برای توسعه آتی ارائه می دهد. نتایج حاکی از پتانسیل این روش برای ارسال کاوشگرهای سبک به مدار زمین و ماموریت های بین سیاره ای است (Farley, ۲۰۰۵).