ادراک دانشجویان کشاورزی نسبت به ریسکهای اجتماعی محصوالت تراریخت

هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی عوامل موثر بر ادراک دانشجویان کشاورزی نسبت به ریسک اجتماعی در کاربرد محصوالت تراریخت بود که با روش پیمایش انجام شد. جامعه آماری پژوهش، دانشجویان تحصیالت تکمیلی رشتههای بیوتکنولوژی کشاورزی و اصالحنباتات در دانشگاههای دولتی ایران بودند (۴۲۹=N) که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه ای دو مرحلهای (بر اساس سطح دانشگاه و رشته تحصیلی) و بر اساس جدول بارتلت، حجم نمونه ۲۱۰ نفر تعیین گردید. ابزار گردآوری دادهها پرسشنامهای بود که روایی ظاهری و محتوایی آن توسط متخصصان موضوعی و پایایی آن با استفاده از مطالعه راهنما و محاسبه ضریب آلفای کرونباخ (۵۱/۰ تا۹۵/۰) مورد تایید قرار گرفت. یافتهها نشان داد، ادراک دانشجویان مورد مطالعه، نسبت به ریسک های اجتماعی مرتبط با مصرف محصوالت تراریخت در سطح متوسطی (۵۷/۲=x) بوده است. با استفاده از تحلیل خوشه ای، دانشجویان مورد مطالعه، بر اساس میزان ادراک ریسک اجتماعی به سه گروه (ادراک ریسک اجتماعی زیاد، متوسط و کم) تقسیم شدند. نتایج تجزیه و تحلیل واریانسها نشان داد که سه گروه از نظر متغیرهای پژوهش دارای تفاوت معنیداری می باشند. یافتهها نشان داد، دانشجویان با سطح باالی ادراک ریسک اجتماعی محصوالت تراریخت، منافع کمتر و ریسک روانشناختی بیشتری از خود نشان دادند و نگرش منفیتری نسبت به بکارگیری فنآوری های جدید داشته و تولید محصوالت تراریخت را غیر اخلاقی دانستهاند. همچنین به منظور بررسی توانایی هر یک از متغیرهای مستقل تحقیق در تبیین ادراک ریسک اجتماعی دانشجویان در خوشههای سه گانه، از رگرسیون ترتیبی استفاده شد. یافتهها نشان داد این متغیرها توانستهاند در مجموع ۲۰ درصداز واریانس ادراک ریسک اجتماعی افراد مورد مطالعه را تبیین نمایند.

کلیدواژه ها:

ادراک ریسک اجتماعی ، ریسک های سلامتی ، ریسکهای اخلاقی-اجتماعی ، توسعه کشاورزی ، محصوالت تراریخت