معماری بومی الهام بخش هویت شهری در عصر دیجیتال

با ظهور فناوری های نوین و تغییرات شتابان اجتماعی، هویت شهرها تحت تاثیر عوامل متعددی قرار گرفته است. این مقاله به بررسی چگونگی تاثیر معماری بومی بر هویت شهری در دنیای مدرن می پردازد و نقش آن را در ایجاد ارتباط معنادار بین جامعه و محیط زندگیشان در عصر دیجیتال تحلیل می کند. تکنولوژی های سمعی و بصری در کنار استفاده از ابزار ارتباطی و فضای مجازی موجب هجوم داده های کنترل نشده به انسان معاصر گشته که زمینه ساز بروز اختلالات عمده ای در هویت فردی و اجتماعی افراد در شهرها شده است. معماری بومی، با ویژگی های خاص خود نظیر تاکید بر تاریخ، اقلیم، فرهنگ محلی و مصالح سنتی، می تواند به عنوان ابزاری موثر در تقویت حس تعلق و انسجام اجتماعی در محیطهای شهری مدرن عمل کند. تحقیق حاضر به تحلیل نحوه ادغام عناصر معماری بومی در هویت بخشیدن به شهرهای معاصر می پردازد. همچنین، با توجه به روند جهانی شدن و تاثیر فناوری های دیجیتال بر فرآیندهای طراحی و ساخت، به چالش ها و فرصت های جدیدی که برای حفظ و گسترش هویت بومی ایجاد می شود، توجه می شود. یافته ها نشان می دهد که استفاده از فناوری های دیجیتال می تواند به ترویج و احیای ویژگی های معماری بومی کمک کرده و در عین حال فضاهای شهری جدیدی را خلق کند که نیازهای هویتی و جنبه های روانی جامعه مدرن را برآورده سازد. مقاله همچنین به ضرورت ایجاد رویکردهای میان رشته ای در طراحی شهری تاکید می کند تا بتوان به توازن میان نوآوری و حفظ هویت فرهنگی دست یافت. اهمیت بازتعریف و ترویج معماری بومی به عنوان ابزاری برای شکل دهی به هویت پایدار شهری مورد تاکید قرار گرفته و به نقش آن در پاسخ به چالش های زیست محیطی و اجتماعی قرن حاظر می پردازد.

کلیدواژه ها:

معماری بومی ، هویت شهری ، عصر دیجیتال ، تکنولوژی های نوین