بررسی تغییرات بیان ژن ELF-۱ در بیماران مبتلا به کرونا تحت درمان با داروی رمدسیویر

COVID-۱۹ که توسط ویروس SARS-CoV-۲ ایجاد می شود، نه تنها منجر به مشکلات حاد تنفسی می شود، بلکه با التهاب شدید و اختلال سیستم ایمنی نیز همراه است. درک مکانیسم های مولکولی درگیر در این بیماری و نحوه پاسخ بدن به درمان ها مهم است. ژن ELF-۱، به عنوان عضوی از خانواده فاکتور رونویسی ETS، نقش مهمی در تنظیم پاسخ های ایمنی و التهابی ایفا می کند و می تواند بر بیان ژن کلیدی در سلول های T و سایر سلول های ایمنی تاثیر بگذارد. این ژن در شرایط پاتولوژیک مختلف از جمله بیماری های خود ایمنی، سرطان ها و فرآیندهای التهابی نقش دارد و همچنین در تنظیم عملکرد سلول های NKT و رگ زایی موثر است. در رابطه با COVID-۱۹، ELF-۱ ممکن است با عوامل التهابی مانند اینترفرون ها تعامل داشته باشد و به کنترل طوفان سیتوکین، یکی از عوارض شدید، کمک کند. عالوه بر این، این ژن بر رشد و عملکرد سلول های ایمنی مانند لنفوسیت ها و ماکروفاژها تاثیر می گذارد و پاسخ ایمنی بدن را تعدیل می کند. اگرچه تحقیقات در این زمینه ادامه دارد، شواهد اولیه نشان می دهد ELF-۱ در مسیرهای ایمنی مرتبط با COVID-۱۹ مهم است. این مطالعه تغییرات بیان ژن ELF-۱ را در بیماران COVID-۱۹ تحت درمان با رمدسیویر بررسی کرد. نمونه های خون قبل و بعد از درمان جمع آوری شد و سطح بیان با استفاده از Real-time PCR ارزیابی شد. نتایج نشان داد بیان ژن در بیماران COVID-۱۹ تقریبا ۱۵۰ برابر بیشتر از گروه کنترل بود. پس از درمان با رمدسیویر، بیان به یک ششم مقدار قبلی کاهش یافت اما ۲۵ برابر بیشتر از شاهد باقی ماند که این تغییرات از نظر آماری معنی دار بود. این یافته ها نشان می دهد که ELF-۱ نه تنها در پاتوژنز COVID-۱۹ نقش دارد، بلکه می تواند تحت تاثیر درمان های ضد ویروسی نیز قرار گیرد. این کشف می تواند به شناسایی نشانگرهای زیستی جدید برای پیش بینی پاسخ درمانی و بهبود استراتژی های درمانی در بیماران COVID-۱۹ کمک کند.

کلیدواژه ها:

کروناویروس ، التهاب ، سیستم ایمنی ، ژن ELF-۱ ، کووید-۱۹