مروری بر روش های شناسایی سریع باکتری ها در آب و فاضلاب

کیفیت میکروبی آب برای سلامتی انسان، حیوان و محیط‎زیست از اهمیت حیاتی برخوردار است. آب آلوده به عوامل بیماری زا می تواند منجر به مشکلات جدی سلامتی نظیر شیوع بیماری های منتقله از طریق آب شود. روش های متداول مبتنی بر کشت میکروبی مانند تخمیر چند لوله ای، صافی غشایی و حضور و غیاب برای تشخیص عوامل بیماری زا، کم دقت، زمان بر و گران هستند. در نتیجه، باکتری های شاخص معمولا برای تعیین خطر نسبی آلودگی مدفوعی و حضور احتمالی عوامل بیماری زا در آب و فاضلاب استفاده می شوند. با این‎حال، ارگانیسم های شاخص مانند کلی‎فرم های مدفوعی نیز دارای معایبی از جمله تفاوت در تعداد میکروارگانیسم های شاخص با تعداد واقعی عوامل بیماری زا، تفاوت در دوزهای عفونی شاخص ها با عوامل بیماری زا و برخی موارد وجود سلول های زنده اما غیرقابل کشت هستند که قابلیت اطمینان این شاخص ها برای نشان دادن حضور احتمالی عوامل بیماری زای میکروبی را مورد تردید قرار داده است. در دهه های اخیر، روش های تشخیص مولکولی مانند روش های مختلف  PCR(PCR معمول، PCR  کمی یا بلادرنگ، PCR  چندگانه و غیره)، ریزآرایه های DNA، تقویت هم‎دما با واسطه حلقه  (LAMP) و هیبریداسیون فلورسنت درجا  (FISH) برای ارزیابی سریع و دقیق کیفیت میکروبی آب به‎کار گرفته شده است. روش های پیشرفته دیگر مانند روش های آنزیمی، ایمونولوژی، روش های مبتنی بر مقاومت الکتریکی (امپدانس) و هم‎چنین انواع حسگرها به‎عنوان جایگزین های ضروری برای تشخیص باکتری ها مورد توجه قرار گرفته و تا حد زیادی پایش کیفیت میکروبی در شبکه های مختلف آب و فاضلاب را تسهیل نموده است.

کلیدواژه ها:

تشخیص سریع ، روش های مولکولی ، واکنش زنجیره ای پلیمراز ، مقاومت الکتریکی ، اشرشیاکلای