ایجاد نواحی مجزای اندازه گیری در شبکه توزیع آب با استفاده از شاخص های انتخاب بهینه

تخمین هدررفت، مدیریت فشار و مدیریت در شرایط اضطراری از مزایای ایجاد ناحیه های مجزای اندازه گیری (DMA۱) در شبکه­های توزیع آب است. اما توسعه غیراصولی شبکه ها به صورت سنتی با لحاظ اهم شاخص ها در ایجاد DMA این موضوع را به یک مسئله پیچیده تبدیل کرده است. در این تحقیق یک روش برای ایجاد نواحی مجزای اندازه گیری با شاخص های انتخاب بهینه ارائه شد. بدین منظور از سه شبکه توزیع آب بالرما۲، مدنا۳ و دی تاون۴ به دو روش گیروان-نیومن۵ و فست نیومن۶ که مبتنی بر معیار پیمانگی۷ هستند، برای خوشه بندی۸ استفاده شد. سپس به کمک الگوریتم ژنتیک۹ و نرم افزار ایپنت۱۰ باهدف کاهش هزینه در ناحیه بندی فیزیکی با رعایت قید حداقل فشار گره ای تعیین شد و به کمک شاخص های هزینه ای، هیدرولیکی و کیفی نتایج پهنه بندی حاصل تحقیق تحلیل شد و اثربخشی آن ها مورد بحث قرار گرفت. نتایج نشان داد که شاخص های مذکور می تواند منجر به انتخاب بهینه بهترین طرح پیشنهادی برای اصلاح شبکه های سنتی موجود و ایجاد DMA در شبکه های توزیع آب باشد. معیار هزینه و پیمانگی نسبت به سایر شاخص ها اثرگذاری بیشتری در تعیین تعداد بهینه نواحی داشتند. روش گیروان-نیومن نتایج مناسب تری را نسبت به روش فست نیومن ارائه کرد.

کلیدواژه ها:

DMA ، شبکه توزیع آب ، گیروان-نیومن ، فست نیومن ، خوشه بندی