واکاوی مولفه های ساختاری تصمیم گیری بر اساس اندیشه جلال الدین محمد مولوی

تصمیم گیری عنصری محوری در حیات فردی و سازمانی است و اندیشمندان دانش مدیریت به این موضوع توجه ویژه ای داشته اند. نظریات در حیطه تصمیم گیری بر پیش فرض هایی بنا شده اند، پیش فرض هایی که ریشه در تفاوت های مبانی هستی شناسی و معرفت شناسی دارد. به همین جهت بررسی موضوع با اهمیتی چون تصمیم گیری با مراجعه به متون ایرانی-اسلامی حائز اهمیت می باشد. واکاوی مولفه های ساختاری تصمیم گیری بر اساس اندیشه جلال الدین محمد مولوی، هدف اصلی این پژوهش است. این پژوهش بر اساس لایه های پژوهش از منظر پارادایم، تفسیری؛ از منظر منطق یا رویکرد، استفهامی؛ از منظر استراتژی، کیفی؛ از منظر روش تحقیق، مطالعه موردی؛ از منظر ماهیت روش، اکتشافی توصیفی؛ از منظر ابزار گردآوری داده، اسنادی و از منظر شیوه تحلیل، تحلیل مضمون است. حاصل این فرایند استخراج ۲۲۴ کد توصیفی، ۲۸ کد تفسیری و ۶ مضمون فراگیر شامل عناوین زیر بوده است: ۱. توجه به خواست خداوند؛ ۲. تصمیم و رفتار؛ ۳. تاثیرخداوند بر تصمیم گیری؛ ۴. رشد در تصمیم گیری؛ ۵. خطا و شکست در تصمیم گیری و ۶. عزم در تحقق تصمیم. واکاوی مولفه های ساختاری موثر بر تصمیم گیری بر اساس اندیشه جلال الدین محمد مولوی می تواند به غنی تر شدن چارچوب های مطرح شده در زمینه تصمیم گیری کمک کند.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری ، جلال الدین محمد مولوی ، هستی شناسی ، معرفت شناسی ، تحلیل مضمون