بررسی عناصر سازنده فضای شهری (منطقه مورد مطالعه شهر همدان)

معماری دارای هویت ، بیانگر هویت صاحب و سازندگانش است.همه کارهای باشکوه و ماندگار بر اساس نظر افرادی که در آن زندگی می کردند بنا شده است. این نظرات ویژه و ثابت است و معماری منحصر به فردی را در هر دوره زمانی وهر ملتی ایجاد کرده اند.هویت در معماری ، بر اساس نظرات منظم و ثابت و فعالیت های سازمان یافته شکل گرفته است.توازن بین فکر و عمل معماری باهویت را شکل می دهد.عدم هویت در معماری ، باعث بی ثباتی و بی هویتی در جامعه می شود. در بی هویتی مردم نمی دانند از معماری چه می خواهند و درنتیجه روشهای زودگذر را جایگزین ارزش ها و فرهنگ های معمول و صحیح می کنند.در این باره “لیون کرییرو”می گوید ظرافت طبع موقتی یکی از عوامل بحران است .معماری های زیبا باید تا دویست سال بعد نیز زیبا باقی بمانند. بافت های مرکزی از جمله عرصه هایی هستند که به شدت از شهرنشینی شتابان متاثر گردیده و در این روند تحولات ساختاری و عملکردی و اجتماعیزیادی پذیرفته اند. در محلات قدیمی روابط اجتماعی پایداری ، قابل مشاهده است که امروزه به سادگی در حال نابودیاست. به همراه طبقاتی شدن بخش ها و نواحی مسکونی شهر نوعی مهاجرت درون شهری و اجباری را به وجود آوردکه سبب مهاجرت افراد بومی و ساکن این محله به نواحی دیگر شهر گردید و به دنبال آن جمعیت غیر بومی و مهاجری که هیچ گونه احساس تعلق خاطری به آن نداشتند جایگزین ساکنان اصلی گردیده اند. این مقاله بر آن است تا نقش هویت شهری در فضاهای مرکزی شهر همدان را از ابعاد گوناگون بررسی نماید. روش تحقیق پژوهش، توصیفی-تحلیلی است .ابزار جمع اوری داده ها، برداشت میدانی و کتابخانه ای می باشد. با توجه به تغییرات ایجاد شده در بافت مرکزی شهری همدان باید به دنبال راهکار مناسبی در جهت حفظ و تداوم روابط اجتماعی بوده تا موجبات زندگی سالم و صحیح افراد در کنار یکدیگر را فراهم آورد و نتیجتا سطح کیفی زندگی آنها را بالا برده و سبب ساز تعاملات و مشارکت های هر چه بیشتر افراد ان محله باشد.

کلیدواژه ها:

عناصر سازنده ، معماری ، شهرسازی ، شهر همدان