بررسی و تحلیل پراکنش فضایی هتل ها نسبت به جاذبه های گردشگری (نمونه موردی شهر همدان)

گردشگری یکی از بزرگ ترین محرک های اقتصادی قرن حاضر به شمار می رود؛ تا آنجا که بیش از ۱۰ در صد از درآمد ناخالص داخلی کشورها را در سطح جهان تشکیل می دهد. صنعت گردشگری به لحاظ درآمدزایی و تاثیر در رشد اقتصادی کشورها، در حال تبدیل شدن به صنعت اول در جهان است؛ لیکن دستیابی به مزیت نسبی در این بخش، نیازمند ایجاد زیرساخت های مناسب، تامین نیازمندی های گردشگران و ایجاد تسهیلات مطلوب گردشگری است. در این میان این زیرساخت ها، مراکز اقامتی به عنوان مبدا و مقصد گردش های روزانه، از اهمیت بسیار زیادی برخوردارند و دارای بیشترین تاثیر اقتصادی در صنعت گردشگری هستند. هدف از پژوهش حاضر، بررسی و تحلیل پراکنش فضایی هتل ها نسبت به جاذبه های گردشگری در شهر همدان است. روش تحقیق، توصیفی- تحلیلی و شیوه جمع آوری داده ها، کتابخانه ای و میدانی است که از نرم افزارهایی مانند Google Earth استفاده شده است تجزیه وتحلیل اطلاعات در محیط GIS صورت گرفته است. جامعه آماری پژوهش مراکز اقامتی رسمی ، جاذبه های گردشگری و ارائه دهندگان خدمات اقامتی در شهر همدان می باشند. شناخت فضای گردشگری فوق، تابعی از الگوهای خطی، نقطه ای و سطحی است که شامل شریان ها و مسیرهای ارتباطی موجود در سطح شهر است. الگوهای نقطه ای گردشگری، دربرگیرنده داده های نقطه ای مانند جاذبه های گردشگری و مراکز اقامتی گردشگران است. الگوهای سطحی گردشگری نیز شامل پهنه های برنامه ریزی شد گردشگری در سطح شهر می شود. از مسائل اصلی تحقیق پیش رو نحوه پراکنشی هتل ها نسبت به جاذبه های گردشگری و نحوه دسترسی آن ها می باشد که مورد تجزیه وتحلیل گرفته است. بررسی ها نشان میدهد که الگوی پراکندگی هتلهای شهر همدان نسبت به جاذبه های گردشگری وظعیت مطلوبی را دارا می باشد ولی وضعیت هتلها نسبت به حجم مسافران به خصوص در فصول اوج سفر شرایط منابی را ندارند.

کلیدواژه ها:

گردشگری ، مراکز اقامتی ، جاذبه های گردشگری ، شهر همدان