تحول و تکامل هوش مصنوعی: از نظریه تا کاربرد

سال انتشار: 1403
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 117

فایل این مقاله در 11 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

EECMAI09_030

تاریخ نمایه سازی: 17 فروردین 1404

چکیده مقاله:

هوش مصنوعی، که به عنوان هوش ماشینی نیز شناخته می شود، عرصه ای گسترده از همگرایی دانش ها، علوم و فنون متنوع است که ریشه های فکری آن را می توان در حوزه هایی مانند فلسفه، زبان شناسی، ریاضیات، روان شناسی، علوم اعصاب و فیزیولوژی جست وجو کرد. در عین حال، شاخه ها و کاربردهای گسترده آن در علوم رایانه، مهندسی، زیست شناسی، پزشکی، ارتباطات و بسیاری از زمینه های دیگر گسترش یافته است. هوش مصنوعی به هوشی اطلاق می شود که یک ماشین از خود بروز می دهد یا به دانشی اشاره دارد که در تلاش برای ایجاد آن توسط کامپیوتر است. بیشتر متون و مقالات علمی، هوش مصنوعی را به عنوان "دانش شناخت و طراحی عامل های هوشمند" تعریف کرده اند؛ جایی که یک عامل هوشمند با درک محیط اطراف خود، احتمال موفقیتش را افزایش می دهد. جان مکارتی که در سال ۱۹۵۶ اصطلاح "هوش مصنوعی" را ابداع کرد، آن را به عنوان "دانش و مهندسی ساخت ماشین های هوشمند" توصیف نمود. پژوهش های متعدد در زمینه ایجاد چنین ماشین هایی به طور گسترده ای به حوزه های علمی مختلفی مانند علوم رایانه، روان شناسی، فلسفه، علوم اعصاب، علوم شناختی، نظریه کنترل، احتمالات، بهینه سازی و منطق وابسته است که برخی از این حوزه ها را در این مقاله بررسی خواهیم کرد.

نویسندگان

معصومه شهبا

کارشناس کامپیوتر گرایش نرم افزار