تعهدات دولت برای تامین و تضمین حق کرامت انسانی در فقه و نظام حقوقی ایران

مسئله کرامت انسان، نه تنها به منزله یک حق یا مجموعه ای از حقوق غیر قابل سلب و انتقال است، بلکه محور و مبنای انسانی و بشری دارد. لذا کرامت، مبنای حقوق بشر محسوب می شود. در اکثر اسناد مهم جهانی و منطقه ای، ازجمله اعلامیه جهانی حقوق بشر درج شده و به رسمیت شناخته شده که در این اسناد بر اهمیت این اصل و همچنین ضرورت رعایت آن تاکید گردیده است. تحقیق حاضر با استفاده از روش تحلیلی - توصیفی تحقق یافته است. نتایج تحقیق حاکی از آن است که پایبندی به حقوق بشر و آزادی های عمومی شهروندان ازجمله ارزش های بنیادی نظام های سیاسی مبتنی بر آرای مردم است. نظام های سیاسی دموکراتیک، به آزادی های اساسی، کرامت، صلح، امنیت و... خود را پایبند می دانند. در نظام حقوقی ایران و فقه، اصل کرامت انسانی مورد پذیرش قرار گرفته است. مصادیق کرامت انسانی در حق هایی چون: حریم شخصی و خصوصی افراد- آموزش و پرورش-حق بر سلامت- کرامت انسانی و خانواده، حق مالکیت، حق بر آزادی قراردادی متبلور است.

کلیدواژه ها:

تعهد ، حق ، مسئولیت دولت ، کرامت انسانی ، حریم شخصی.