تاثیر نوآوری ها در شیوه های منابع انسانی و قابلیت های نوآوری بر عملکرد شرکت های کوچک و متوسط با نقش میانجی مزیت رقابتی شرکت های بیمه شهرکرد

این پژوهش که توصیفی-پیمایشی با ماهیت کاربردی و از لحاظ زمانی مقطعی می باشد به منظور «تاثیر نوآوری ها در شیوه های منابع انسانی و قابلیت های نوآوری بر عملکرد شرکت های کوچک و متوسط با نقش میانجی مزیت رقابتی» انجام گرفته است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه کارکنان شرکت های بیمه شهرکرد است که تعداد ۲۱۰ شرکت به روش در دسترس به عنوان نمونه آماری انتخاب شد. ابزار اندازه گیری تحقیق، پرسشنامه ای محقق ساخته برای متغیرهای نوآوری در شیوه های منابع انسانی، ظرفیت نوآوری، عملکرد شرکت و مزیت رقابتی بود که برای اندازه گیری روایی پرسشنامه ها از روش صوری و محتوایی و برای تعیین پایایی آن آلفای کرونباخ محاسبه گردید که مقدار آن برابر ۰. ۸۶۹ برآورد گردید. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارهای Spss۲۷ و Smart Pls۴ انجام شد. برای بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و برای آزمون فرضیات از روش معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد در بین شرکت های بیمه شهرکرد، نوآوری در شیوه های منابع انسانی بر عملکرد شرکت و مزیت رقابتی و ظرفیت نوآوری تاثیر دارد. همچنین ظرفیت نوآوری بر مزیت رقابتی و عملکرد شرکت تاثیرگذار است و در نهایت مزیت رقابتی بر عملکرد شرکت موثر است.همچنین نتایج تست سوبل نشان داد که مزیت رقابتی در رابطه بین نوآوری در شیوه های منابع انسانی و ظرفیت نوآوری با عملکرد شرکت نقش میانجی دارد همچنین ظرفیت نوآوری در رابطه بین نوآوری در شیوه های منابع انسانی و مزیت رقابتی نیز میانجی کامل می باشد. بنابراین، شرکت های کوچک و متوسط باید به سرمایه گذاری در شیوه های نوآورانه منابع انسانی و افزایش ظرفیت نوآوری توجه ویژه ای داشته باشند تا بتوانند مزیت رقابتی خود را تقویت کرده و در بازارهای رقابتی عملکرد بهتری از خود نشان دهند. در نهایت، این اقدامات به بهبود مستمر و رشد پایدار این شرکت ها کمک خواهد کرد.

کلیدواژه ها:

عملکرد سازمان ، نوآوری در شیوه های منابع انسانی ، ظرفیت نوآوری ، مزیت رقابتی ، شرکت های بیمه شهرکرد.