پیش بینی خودکارآمدی شیمی بر اساس ادراک از محیط یادگیری و خودپنداره تحصیلی

پیشینه و اهداف: خودکارآمدی تحصیلی و عوامل موثر در آن به عنوان متغیری تعیین کننده در موفقیت تحصیلی دانش­ آموزان، در پژوهش­ های اخیر مورد توجه قرار گرفته است. هدف این پژوهش، پیش بینی خودکارآمدی شیمی بر اساس ادراک از محیط یادگیری و خودپنداره تحصیلی در دانش آموزان دوره دوم متوسطه بود.  روش ها : روش این پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. از جامعه آماری دانش ­آموزان رشته علوم­ تجربی مدارس متوسطه دوم آموزش و پرورش ناحیه ۵ شهر تبریز، نمونه آماری ۲۴۲ نفری از دانش آموزان به صورت تصادفی خوشه ای انتخاب شدند. دانش­ آموزان به وسیله پرسشنامه ­های خودپنداره تحصیلی لی­یو و وانگ، ادراک از جو مدرسه تریکت و موس و پرسشنامه خودکارآمدی شیمی اوزونتیریاکی و آیدین مورد ارزیابی قرار گرفتند. داده ­های به دست آمده با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان می­ دهد که رابطه بین مولفه ­های ادراک از محیط یادگیری و خودکارآمدی شیمی معنی دار است. همچنین بین خرده­ مقیاس ­های خودپنداره تحصیلی (اعتماد تحصیلی  و تلاش تحصیلی) و خودکارآمدی شیمی در دانش­آموزان رابطه معنی ­داری وجود دارد. خرده­ مقیاس ­های خودپنداره تحصیلی و مولفه ­های ادراک از محیط یادگیری می­ توانند ۳۶ درصد تغییرات خودکارآمدی شیمی را پیش­ بینی کنند. در بین متغیرهای پیش بین خرده­ مقیاس اعتماد تحصیلی خودپنداره، بالاترین قدرت پیش­ بینی را دارد و بعد از آن به ترتیب مولفه­ های خودمختاری، ثبات قوانین و حمایت همسالان ادارک از محیط یادگیری قرار دارند. قدرت پیش­ بینی در  خرده­ مقیاس تلاش تحصیلی و مولفه حمایت معلم معنی ­دار نیست. نتیجه گیری: نتایج این تحقیق بر اهمیت توجه به خودپنداره تحصیلی و ادارک از محیط یادگیری در ارتقای خودکارآمدی شیمی دانش­ آموزان تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

ادراک از محیط یادگیری ، خودپنداره ی تحصیلی ، خودکارآمدی شیمی