اهمیت و تجربه نگاری معلمان در بهبود کیفیت آموزش (مطالعه موردی: دبیرستان دخترانه بانو عفت آهنگری شهرری)

این مقاله به بررسی تجربه نگاری معلمان و ضرورت آن در بهبود کیفیت آموزش می پردازد. با استفاده از روش مصاحبه به عنوان ابزار اصلی، تجربیات معلمان در مواجهه با چالش های آموزشی جمع آوری و تحلیل می شود. از یافته های این پژوهش می توان به این امر اشاره کرد که تخصیص یک سوم زمان کلاس به تدریس و دو سوم آن به پرسش های شفاهی می تواند راهکاری مفید برای تثبیت مطالب درسی در ذهن دانش آموزان باشد. در این روش اولویت بر پرسیدن سوالات مفهومی به جای موارد حفظی و دانشی است. انتخاب تعدادی سرگروه برای دانش آموزان ضعیف برای آموزش بیشتر و سنجش آنها روشی کارا برای ارتقای سطح یادگیری این دانش آموزان است. همچنین پرسش سوالات توسط خود دانش آموزان از یکدیگر بدون ملاحظه کتاب درسی، منجر به تقویت اعتماد به نفس و توان تحلیل دانش آموزان می شود و باعث می شود که آنها تسلط بیشتری بر مباحث داشته باشند. نتایج نشان می دهند که تجربه نگاری می تواند به بهبود روش های تدریس، تقویت تفکر انتقادی و ایجاد فرهنگ یادگیری مداوم کمک کند. در نهایت، این پژوهش به اهمیت یادگیری از تجربیات حرفه ای معلمان و نقش آن در ارتقاء کیفیت آموزش اشاره دارد.

کلیدواژه ها:

تجربه نگاری ، معلمان ، آموزش ، مصاحبه ، کیفیت یادگیری