بررسی پاسخ های کیفری جرم قاچاق انسان به قصد فحشا در حقوق کیفری ایران و ترکیه

جامعه بشری از ابتدا شکل گیری خود، همواره با پدیده هایی روبرو بوده است که گذشته از تهدید نظم عمومی و هنجارهای حاکم، کرامت و شئون انسانی را نیز بعضا با خطر مواجه نموده است. قاچاق انسان به عنوان جرمی که در فرایند انجامش همچون پدیده برده گی، بسیاری از حقوق بنیادین و اساسی بزه دیده پایمال می شود، نقض حقوق بشر تلقی شده و امروزه روند رو به رشدی دارد. پدیده قاچاق انسان یک پدیده بین المللی است و دیگر محدود به یک کشور نیست بلکه بیشتر کشورها از جمله ایران و ترکیه را در برگرفته است و مبارزه با آن از جمله چالشهای پیش روی جامعه بین المللی و دولتها می باشد که در قوانین کشور ایران و ترکیه جرم انگاری شده و مجازات هایی برای آن در نظر گرفته شده است. قاچاق انسان به قصد فحشا ازجمله اصلی ترین نوع از انواع قاچاق انسان است که دامنه های فعالیت هایی را دربر می گیرد که قاچاقچی با استفاده از زور، فریب و... شخص قربانی را مجبور به فعالیت در زمینه های اعمال جنسی می کند. هدف این مطالعه بررسی پاسخ های کیفری جرم قاچاق انسان به قصد فحشا در حقوق کیفری ایران و ترکیه است و در جهت دست یابی به این هدف از روش توصیفی تحلیلی استفاده شده است. نتایج حاصل نشان دهنده این امر است که در هر دو کشور قاچاق انسان را جرم دانسته اند که سزاوار گذشت هم نیست. متاسفانه قانونی بودن روسپی گری در کشور ترکیه، وجود شغل های محبوب و جذاب ازجمله مدل شدن در صنعت پوشاک، خوانندگی و... برای جوانان در این کشور، تبلیغات غیرواقعی از زندگی در خارج از کشور محل اقامت، نبود بازدارندگی مجازات های معینه برای این جرم در هر دو کشور و... سبب شده تا قاچاقچیان با سوء استفاده از این عوامل، قربانیان خود را در دام انداخته، به اهداف کثیف خود رسیده و به این تجارت سیاه ادامه دهند.

کلیدواژه ها:

قاچاق ، فحشا ، پاسخ کیفری ، حقوق ایران ، حقوق ترکیه