تاثیر پروژههای کلان مقیاس شهری بر الگوی تملک و ارزشگذاری املاک

پروژههای کالن مقیاس شهری بهعنوان ابزاری برای توسعه فضاهای شهری و بازتعریف کاربری اراضی، تاثیرات عمیقی بر الگوی تملک و ارزشگذاری امالک دارند. این پروژه ها با تغییر در ساختار اقتصادی و حقوقی بازار زمین، موجب تحول در مناسبات مالکیتی و توزیع فضایی سرمایه میشوند. در این میان، سیاستهای شهری، برنامه های توسعه زیرساختی و جریانهای سرمایه ای، از عوامل کلیدی در شکلگیری این تغییرات محسوب میشوند. هدف این پژوهش، بررسی تاثیر مداخالت کالن شهری بر روندهای تملک زمین و تغییرات ارزش امالک در مناطق شهری است. در این راستا، از روش پژوهش کتابخانهای و مروری بر مطالعات نظری و تجربی بهره گرفته شده است تا ارتباط میان پروژههای کالن شهری، سیاستهای اقتصادی و حقوق مالکیت تحلیل شود. یافتهها نشان می دهد که تمرکز سرمایه در پروژههای کالن شهری، از طریق تغییر در کاربری اراضی و ایجاد نواحی با ارزش افزوده باال، الگوهای مالکیت را به نفع گروه های خاص دگرگون ساخته و منجر به جابهجایی جمعیتی و قطبی شدن بازار امالک شده است. عالوه بر این، بررسی مکانیسمهای حقوقی حاکم بر این پروژه ها نشان میدهد که سیاست هایی همچون تملک اجباری، تجمیع اراضی و قراردادهای توسعه مشارکتی، باعث تغییرات ساختاری در الگوی توزیع زمین و ارزش گذاری امالک شده است. همچنین، ورود سرمایه گذاران کالن و بین المللی، نوسانات شدید قیمت امالک و شکلگیری بازارهای انحصاری را تشدید کرده است که در بسیاری از موارد، منجر به افزایش سوداگری و کاهش دسترسی اقشار متوسط و کمدرآمد به مالکیت زمین شده است. نتیجه گیری کلی پژوهش حاکی از آن است که پروژههای کالن شهری، نهتنها به عنوان ابزار توسعه شهری، بلکه بهعنوان مکانیزمی در مهندسی مجدد مالکیت و ارزش گذاری زمین عمل می کنند و موجب شکل گیری الگوهای جدیدی از مناسبات اقتصادی و اجتماعی در شهرها می شوند. ازاینرو، تحلیل دقیق تاثیرات این پروژه ها بر بازار امالک و مالکیت زمین، مستلزم توجه به تعاملات میان سیاستهای شهری، ساختارهای حقوقی و جریان های اقتصادی است.

کلیدواژه ها:

اقتصاد شهری ، تملک زمین ، پروژههای کلان شهری ، ارزشگذاری املاک