تاثیر طراحی پارامتریک بر کاهش هزینههای نگهداری و افزایش طول عمر زیرساخت های شهری

طراحی پارامتریک به عنوان یک رویکرد نوین در مهندسی معماری و شهرسازی، با بهره گیری از الگوریتمهای محاسباتی و مدل سازی دادهمحور، امکان توسعه زیرساخت هایی را فراهم میکند که از نظر عملکرد سازهای، بهینه سازی هزینههای نگهداری و افزایش طول عمر، نسبت به روش های سنتی برتری دارند. در این پژوهش، تاثیر طراحی پارامتریک بر کاهش هزینه های نگهداری و افزایش دوام زیرساختهای شهری از منظر رویکردهای مهندسی و شبیه سازی دیجیتال بررسی شده است. هدف این پژوهش، تحلیل نقش مدلهای پارامتریک در بهینهسازی رفتار سازه ای، کاهش میزان خرابی های ناشی از فرسایش و افزایش کارایی زیرساختها در شرایط متغیر محیطی است. این تحقیق به روش کتابخانه ای و مروری انجام شده و با بررسی مطالعات علمی، گزارشهای مهندسی و تحلیل های داده محور، اثرات طراحی پارامتریک در حوزه های مختلف شهرسازی مورد ارزیابی قرار گرفته است. یافتهها نشان می دهد که طراحی پارامتریک، با امکان شبیهسازی و تحلیل دقیق نیروهای وارده، توزیع تنش ها را بهینه کرده و از وقوع نقاط تمرکز تنش که منجر به تخریب زودهنگام میشوند، جلوگیری می کند. همچنین، استفاده از مصالح نوین و تولید دیجیتال، میزان خطای اجرایی را کاهش داده و باعث افزایش عمر مفید سازه ها میشود. علاوه بر این، رویکردهای مبتنی بر داده، امکان بهینه سازی طراحی سیستمهای زهکشی، تهویه طبیعی و کنترل حرارتی را فراهم کرده و هزینههای بهره برداری و نگهداری را کاهش میدهد. نتایج نشان میدهد که ادغام طراحی پارامتریک در فرآیندهای مهندسی، نه تنها موجب کاهش هزینههای ناشی از فرسایش و خرابی زیرساختها می شود، بلکه پایداری، دوام و بهرهوری سرمایه گذاریهای شهری را نیز افزایش میدهد. با توجه به این مزایا، ب هکارگیری مدل های پارامتریک میتواند به عنوان یک راهکار اساسی در توسعه زیرساختهای پایدار شهری مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

بهینهسازی ، تحلیل سازه ای ، طراحی پارامتریک ، زیرساختهای شهری