تحلیل تهدیدات سایبری و روشهای محافظتی در شبکه های ابری توزیعشده

پذیرش سریع رایانش ابری توزیعشده، چالش های قابل توجه امنیت سایبری را به وجود آورده است، که نیازمند راهبردهای پیشرفته کاهش خطر برای محافظت از دادهها، شبکه ها و برنامه ها است. این مطالعه، تحلیلی جامع از تهدیدات سایبری در محیطهای ابری توزیع شده ارائه میدهد و آن ها را به تهدیدات لایه شبکه، لایه کاربرد و لایه زیرساخت دستهبندی می کند. این پژوهش از چارچوبهای شبیه سازی CloudSim و NS۳ برای ارزیابی اثربخشی مکانیزمهای امنیتی مختلف، شامل سیستم های تشخیص نفوذ (IDS/IPS) مبتنی بر هوش مصنوعی، فایروالهای نسل بعدی (NGFWs) ، احراز هویت چند عاملی (MFA) و تکنیکهای رمزنگاری مانند AES-۲۵۶ و رمزنگاری همومورفیک، استفاده میکند. یافته ها نشان میدهند که IDS/IPS های مبتنی بر هوش مصنوعی به نرخ دقت ۵.۶۹% در تشخیص تهدیدات سایبری دست مییابند و عملکردی بهتر از روشهای سنتی مبتنی بر امضا دارند. NGFW های یکپارچه شده با اطلاعات تهدیدات بلادرنگ، نفوذ بدافزار را.۶% کاهش میدهند، در حالی که MFA ، حوادث دسترسی غیرمجاز را۵۹% کاهش میدهد. علی رغم اثربخشی این مکانیزمهای امنیتی، چالش هایی مانند سربار محاسباتی، حملات هوش مصنوعی خصمانه و پیکربندی های نادرست ابر، همچنان باقی هستند. این مطالعه، اهمیت چارچوبهای امنیتی مبتنی بر اصل اعتماد صفر، ابزارهای مدیریت وضعیت امنیت ابر (CSPM) و انطباق با NIST ۸۰۰-۵۳ و ISO ۲۷۰۰۱ را در افزایش تابآوری امنیت ابر برجسته می کند. تحقیقات آتی باید بر بهینهسازی مدل های امنیتی مبتنی بر هوش مصنوعی، بهبود روشهای رمزنگاری پساکوانتومی و توسعه معماری های امنیتی تطبیقی برای مقابله با تهدیدات سایبری در حال تکامل تمرکز کنند. ادغام هوش مصنوعی، بلاکچین و رمزنگاری مقاوم در برابر کوانتوم، مسی ری امیدوارکننده برای ساخت زیرساختهای ابری بسیار امن و مقیاس پذیر در سالهای آینده ارائه می دهد.

کلیدواژه ها:

امنیت سایبری ، رایانش ابری توزیعشده ، امنیت مبتنی بر هوش مصنوعی ، معماری اعتماد صفر ، رمزنگاری