امکان سنجی و بررسی شاخص های توسعه ی اکوتوریسم در مناطق حفاظت شده

امروزه مسایلی چون افزایش جمعیت، کاهش تدریجی منابع طبیعی، افزایش آلودگی ها، نارسایی توزیع متعادل منابع و بحران حفاظت از منابع اکولوژیکی و نیزرشد شهر نشینی، افزایش آگاهی انسان و ... حکایت از تغییر و تحولات اجتماعی در زندگی بشر دارد، حتی تغییر در نگرش افراد نسبت به پدیده سفرنیز این صنعت را در تعاریف و دیدگاه های خود دستخوش تحولات زیادی کرده است. پیدایش مفاهیم جدیدی همچون اکوتوریسم، ژئوتوریسم، ژئوپارک و گردشگری پایدار که بیانگر این تحول در دیدگاه ها است. توسعه هر کشوری در بخش های مختلف مستلزم بهره برداری و بهره وری از منابع مختلف زیست محیطی است که طیف آن از بهره برداری کامل از منابع پایه نظیر آب، خاک، جنگل و مرتع و ذخایر ژنتیکی تا حفاظت صرف در نوسان می باشد. مناطق حفاظت شده در مفهوم عام خود به طور کلی در نقطه مقابل بهره برداری قرار دارد، لیکن بهره وری از آن در قالب استفاده های گردشگری موضوعی است که در حال حاضر مورد توجه بسیاری از دولت ها قرار دارد و به همین دلیل نیز برنامه های گسترده ای برای استفاده بهینه از این مناطق آغاز شده است. در این مقاله سعی گردیده تا با تاکید بر بهره گیری از ویژگی های مورفولوژیکی مناطق در راستای اهداف توسعه ی پایدار و حفاظت از منابع اکولوژیکی مناطق با جذب گردشگران خاص خود پدیده های طبیعی، جاذبه ها و توان های بالقوه ی این مکان ها شناسایی و برنامه ریزی شوند. توجه به این مسئله از جمله راهکارهای جدید در رویارویی با نیازهای جهان امروز مطرح شده و در طرح آن ها اهداف ارزشمندی نهفته است.

کلیدواژه ها:

اکوتوریسم ، توسعه پایدار ، مناطق حفاظت شده ، گردشگری ، منابع طبیعی