آموزش مهارت به دانش آموزان برای درمان روانشناسی آنها

مقاله حاضر از نوع توصیفی و از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است. هدف از نگارش بررسی اثر بخشی روان درمانگر کوتاه مدت آموزش خود مهارگیری با وبدون جهت گیری مذهبی دانش آموزان میباشد. مهار اضطراب و تنیدگی از مسائل مهم مبتلایان و نیز روان درمانگرانی است که به معالجه اقدام می کنند. برخلاف نظر برخی از روانشناسان که تاثیر مذهب را بر سلامت روانی نادیده می گیرند، تحقیق حاضر تاثیر درمانگری چندبعدی با و بدون جه تگیری مذهبی اسلامی را به منظور کاهش اضطراب و تنیدگی مورد بررسی قرار داده است

کلیدواژه ها:

درمان کوتاه مدت ، خود مهارگیری ، جهت گیری مذهبی ، اضطراب ، تنیدگی