تحلیل پایداری سازه ای و سبک شناسی معماری عمارت های شهر تهران

این مقاله برای اولین بار است که به تحلیل پایداری سازه ای و سبک شناسی معماری عمارت های تاریخی و فرهنگی شهر تهران که امروزه به عنوان موزه مورد استفاده قرار می گیرند، می پردازد. این بناها نمایانگر تعامل میان اصول مهندسی عمران و مفاهیم معماری سنتی و مدرن هستند. در بخش پایداری سازه ای، استفاده از مصالحی همچون آجر فشاری، و سیستم های باربر نظیر دیوارهای باربر و طاق های آجری مورد بررسی قرار گرفته است. همچنین نقش فونداسیون های عمیق و تکنیک های مقاوم سازی در برابر زلزله در این بناها تحلیل شده است در بخش سبک شناسی معماری، تلفیق عناصر معماری ایرانی مانند بادگیرها، طاق ها، ایوان ها و هشتی ها با فرم ها و تکنولوژی های مدرن اروپایی آن زمان مورد توجه قرار گرفته است. این عمارت ها با بهره گیری از نورگیری طبیعی، تهویه غیرفعال و طراحی اقلیمی(مانند آب انبار)، نمونه هایی از هماهنگی میان زیبایی شناسی معماری و کارایی سازه ای را ارائه می دهند داده های این مقاله به صورت بازدیدهای میدانی به دست آمده است..نتایج پژوهش نشان می دهد که این بناها نه تنها از منظر مهندسی عمران دارای پایداری مطلوب هستند، بلکه توانسته اند هویت فرهنگی و تاریخی خود را حفظ کنند. تحلیل سازه ای و معماری این عمارت ها نشان دهنده اهمیت استفاده از فناوری های نوین در کنار اصول سنتی معماری در خلق فضاهای فرهنگی پایدار است.