بررسی نقش فناوری های نوین آموزش در تربیت دانش آموزان

در عصر اطلاعات، مفهوم تربیت به خانواده، مدرسه و جامعه ختم نمی شود و رسانه ها جایگاه ویژه ای را در زندگی کودکان و نوجوانان بازکرده اند، بنابراین نیاز است در مدارس و نظام آموزشی به ارتقای مهارت سواد رسانه ای، تربیت رسانه ای دانش آموزان و والدین توجه ویژه ای شود. انتظار جامعه از مدرسه و معلم این است که نوجوانان را برای زندگی واقعی در جامعه فردا تربیت کند . امروزه نگرش اندیشمندا ن نسبت به اهداف ، فلسفه و مقاصد تربیتی به کلی دگرگون گردیده است . این تحولات و تفاوت اندیشه ها به سبب نتایج حاصل از کاربرد روشهای تعلیم و تربیت در گذشته ، نیازهای جامعه امروز و پیش بینی نیازهای جامعه فردا بوجود آمده است . یادگیری زمانی اتفاق می افتد که عوامل چیزی در کنار هم قرار گیرند از قبیل : فضای آموزشی ، محتوای آموزشی ، قوانین و مقررات ، وضع جسمی و روحی معلم و سایل کمک آموزشی . استفاده از وسایل کمک آموزشی در جریان تدریس باعث می شود که مطالب مطرح شده در ساخت شناختی شاگرد جا بگیرد و دانش آموزبه یادگیری معنی دار نائل شود .تکنولوژی آموزشی "چیزهای مربوط به یادگیری" است. تکنولوژی آموزشی عبارت است از طرح و اجرای سازمان یافته یک سیستم یادگیری که از مزایای روش های نوین ارتباط جمعی، ابزار و وسایل بصری، سازمان بندی کلاس درس و روش های جدید تدریس بهره گیری می کند، ولی در عین حال از آن ها انتظار معجزه را ندارد. نظام مبتنی بر تکنولوژی آموزشی، نظامی است که بتواند کیفیت آموزش و پرورش را بهبود بخشد، به تفاوت-های فردی و استعدادهای شاگردان توجه کند، آموزش را علمی تر، پایدارتر و نیرومندتر سازد و از همه مهمتر، امکانات مساوی آموزش را نه فقط در اختیار گروه بیشتری از داوطلبان یادگیری، بلکه همه افراد کشورقرار دهد.

کلیدواژه ها:

دانش آموز ، تربیت ، فناوری ، نوین ، آموزش