نقش هوش هیجانی در مدیریت اضطراب اجتماعی دانش آموزان

اضطراب اجتماعی یکی از مشکلات رایج در بین دانش آموزان است که می تواند بر سلامت روان، عملکرد تحصیلی و کیفیت روابط اجتماعی آن ها تاثیر منفی بگذارد. این مقاله مروری به بررسی نقش هوش هیجانی در مدیریت اضطراب اجتماعی دانش آموزان پرداخته و با تحلیل یافته های پژوهشی موجود، تاثیر مولفه های مختلف هوش هیجانی را در کاهش این اضطراب تبیین می کند. هوش هیجانی، که شامل توانایی شناخت، درک، تنظیم و به کارگیری هیجانات در تعاملات اجتماعی است، می تواند به عنوان یک عامل محافظتی در برابر اضطراب اجتماعی عمل کند. مولفه های کلیدی هوش هیجانی نظیر خودآگاهی هیجانی، تنظیم هیجانات، همدلی و مهارت های اجتماعی، هر یک نقش مهمی در مدیریت اضطراب اجتماعی دارند. خودآگاهی هیجانی به دانش آموزان کمک می کند تا علائم اولیه اضطراب را شناسایی کرده و از بروز واکنش های نامطلوب جلوگیری کنند. توانایی تنظیم هیجانات، راهکارهای مقابله ای مناسب را برای مواجهه با موقعیت های استرس زا ارائه می دهد و به کاهش شدت اضطراب اجتماعی کمک می کند. همدلی با درک احساسات و دیدگاه های دیگران، احساس ترس از قضاوت شدن را کاهش داده و اعتماد به نفس دانش آموزان را در تعاملات اجتماعی تقویت می کند. همچنین، مهارت های اجتماعی کارآمد موجب افزایش تعاملات مثبت و ایجاد روابط پایدار در محیط های آموزشی می شود. مطالعات نشان داده اند که آموزش هوش هیجانی در مدارس می تواند به طور قابل توجهی سطح اضطراب اجتماعی را در دانش آموزان کاهش دهد. ازاین رو، گنجاندن برنامه های آموزشی مرتبط با هوش هیجانی در نظام تعلیم و تربیت و همچنین آموزش معلمان در این زمینه می تواند تاثیر مثبتی بر بهبود سلامت روانی، سازگاری اجتماعی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان داشته باشد. نتایج این پژوهش بر ضرورت توسعه راهکارهای آموزشی و مداخلات مبتنی بر هوش هیجانی در مدارس تاکید می کند تا از این طریق بتوان به ارتقای رفاه روانی و اجتماعی دانش آموزان کمک کرد.

کلیدواژه ها:

هوش هیجانی ، اضطراب اجتماعی ، خودآگاهی هیجانی ، تنظیم هیجانات ، همدلی ، مهارت های اجتماعی ، سلامت روان