بررسی تاثیر برنامه های استعدادیابی در مدارس بر موفقیت تحصیلی

این پژوهش به بررسی تاثیر برنامه های استعدادیابی در مدارس بر موفقیت تحصیلی دانش آموزان پرداخته است. مطالعه حاضر با روش توصیفی-تحلیلی و به صورت پیمایشی در سال تحصیلی ۱۴۰۳-۱۴۰۴ در مدارس سراسر کشور انجام شد. یافته ها نشان داد برنامه های استعدادیابی با ضریب تاثیر ۰.۴۲ تاثیر مثبت و معناداری بر پیشرفت تحصیلی داشته اند، به طوری که میانگین معدل دانش آموزان تحت پوشش این برنامه ها ۱۸.۷ در مقایسه با ۱۷.۲ در گروه کنترل بود. تحلیل ها تفاوت های جنسیتی را نیز نشان داد، به نحوی که دختران بیشترین بهبود را در دروس ادبیات و پسران در دروس ریاضی تجربه کرده اند. عوامل کیفیت اجرا، تخصص مربیان و حمایت خانواده به ترتیب مهم ترین پیش بین کننده های اثربخشی برنامه ها بودند. با این حال، در ۱۵% موارد اثرات معکوس مشاهده شد که عمدتا ناشی از فشار روانی و انتظارات غیرواقع بینانه بود. نتایج کیفی نیز حاکی از افزایش اعتماد به نفس (۷۸%) و بهبود مهارت های حل مسئله (۵۹%) در بین شرکت کنندگان بود. این پژوهش بر ضرورت بازنگری در شیوه های اجرای برنامه های استعدادیابی با توجه به تفاوت های فردی و منطقه ای تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

برنامه های استعدادیابی ، موفقیت تحصیلی ، شناسایی استعدادها ، پیشرفت آموزشی