بررسی نقش نماز جماعت در افزایش حس تعلق اجتماعی در مدارس

این مقاله مروری به بررسی نقش نماز جماعت در افزایش حس تعلق اجتماعی در مدارس می پردازد. با توجه به اهمیت حس تعلق اجتماعی در سلامت روان، بهزیستی و عملکرد تحصیلی دانش آموزان، این پژوهش به بررسی چگونگی تاثیرگذاری این فریضه دینی بر احساس تعلق دانش آموزان به مدرسه و جامعه همسالان می پردازد. مقاله با مرور مبانی نظری حس تعلق اجتماعی از دیدگاه نظریه پردازانی چون مازلو، بالبی، تاجفل و دسی و رایان، به تبیین ابعاد مختلف این مفهوم در محیط مدرسه می پردازد. همچنین، ابعاد اجتماعی و تربیتی نماز جماعت و ظرفیت های آن در ایجاد وحدت، تعاملات مثبت، تقویت هویت جمعی، ایجاد امنیت روانی، تقویت مسئولیت اجتماعی و ایجاد خاطرات مشترک مورد بررسی قرار می گیرد. بخش کاربردی مقاله به تفصیل به مکانیسم های تاثیرگذاری نماز جماعت بر حس تعلق اجتماعی می پردازد و نشان می دهد که چگونه این عمل عبادی می تواند از طریق ایجاد فضای مشترک، تسهیل تعاملات، تقویت ارزش های مشترک و ایجاد احساس امنیت و مسئولیت، حس تعلق دانش آموزان را ارتقا بخشد. چالش ها و موانع موجود در این زمینه نیز مورد بحث قرار گرفته و راهکارهای عملی برای بهره گیری موثر از ظرفیت های نماز جماعت در مدارس ارائه می شود. نتایج این بررسی نشان می دهد که نماز جماعت با فراهم آوردن بستری برای تعاملات اجتماعی مثبت و تقویت ارزش های مشترک، می تواند نقش مهمی در ایجاد یک محیط آموزشی سالم تر و بانشاط تر ایفا کند و به ارتقای حس تعلق اجتماعی دانش آموزان کمک نماید.

کلیدواژه ها:

نماز جماعت ، حس تعلق اجتماعی ، مدارس ، دانش آموزان ، تعاملات اجتماعی ، وحدت ، همبستگی