نقش بازی در یادگیری کودکان در مدارس ابتدایی

مقاله حاضر از نوع توصیفی و از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع کتابخانه ای است که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است. هدف از نگارش این مقاله بررسی نقش بازی در یادگیری کودکان در مدارس ابتدایی میباشد..شود نتایج پژوهش جهانگردی (۱۳۹۴) نشان داد که از طریق بازی ها به صورت آموزش غیر مستقیم و مستقیم به هدفهای اساسی تربیتی در مباحث مختلف میتوان رسید و بازی ها موجب یادگیری فعال و کار آمد در آموزش میشود.بازی نه تنها میتوان در بر گیرنده فعالیتهایی باشد که هدف گذاری شده اند، بلکه اگر بازی با یک فعالیت درسی همراه ،شود خوشایندی حاصل از بازی با درس مورد نظر پیوند میخورد و کودک به درس و مطالب درسی علاقمند میشود نتایج پژوهش نیکخواه و همکاران ،(۱۳۹۹) نشان داد که بازیهای آموزشی با گشودن مسیری نو در یادگیری می تواند نقش بارزی در بهتر شدن زندگی کودک داشته باشند بازیهای آموزشی در رشد آفرینندگی نقش فعالی دارند و موجب کسب تجربیات بهتر و بیشتر و به کارگیری بهتر ذهن در حل مسائل میشود. همچنین نتایج پژوهش معدن کل معرفت (۱۳۹۴)، نشان داد که بازی طبیعی ترین وسیله ی آموزش و یادگیری کودک است. او از طریق بازی آموزش می بیند چیزهای تازه کشف میکند به خاصیت اشیاء پی میبرد رفتار بزرگترها را تقلید می کند و دنیای اطراف خود را می شناسد. بازی یک فعالیت طبیعی لذت بخش و دوست داشتنی برای دانش آموزان میباشد که همهی دانش آموزان با علاقه و انگیزه و فعالانه در آن شرکت میکنند. امروزه معلمان و مربیان با بهره گیری از روش تدریس بازی به عنوان یک روش نوین و فعال تدریس آنها را درگیر یادگیری میکنند بازیهای آموزشی برای دانش آموزان جالب و مورد تایید است و همه ی آنها بدون استرس و اضطراب و در فضایی به دور از رقابت و ترس از عدم یادگیری در آن حضور پیدا می کنند و مطالب و مفاهیم درسی را به صورت عینی و محسوس با بهترین کیفیت یاد می گیرند. همراه کردن هدف های آموزشی با بازی می تواند بسیار مطلوب ارزیابی شود چون در این روش دانش آموزان خود به صورت داوطلبانی و با همکاری و تعامل با یک دیگر وارد بازی می شوند و این خود باعث دوام یادگیری در دراز مدت میشود.

کلیدواژه ها:

بازی ، بازی های آموزشی ، یادگیری