روش های تدریس مبتنی بر واقعیت مجازی و واقعیت افزوده

تحقیق حاضر به بررسی تاثیر فناوری های واقعیت مجازی (VR) و واقعیت افزوده (AR) در فرآیندهای آموزشی و یادگیری دانش آموزان پرداخته است. امروزه، پیشرفت های چشمگیر در زمینه های مختلف فناوری های نوین، به ویژه واقعیت مجازی و افزوده، توانسته اند تحولات زیادی در نظام های آموزشی به وجود آورند. این فناوری ها به عنوان ابزارهای موثر در تدریس مفاهیم پیچیده و تقویت فرآیند یادگیری، قابلیت ایجاد محیط های تعاملی و غوطه ور در یادگیری را دارند که موجب تقویت توجه و حافظه دانش آموزان می شود. در این تحقیق، پژوهشگران بر آنند تا اثرات این فناوری ها بر کیفیت یادگیری در مدارس مختلف را تحلیل کنند و نشان دهند که چگونه این تکنولوژی ها می توانند به بهبود یادگیری مفاهیم علمی در دانش آموزان کمک کنند. به علاوه، در این پژوهش به چالش ها و محدودیت های موجود در پیاده سازی این فناوری ها در مدارس پرداخته شده و پیشنهاداتی برای بهبود و گسترش استفاده از آن ها در آموزش های مختلف ارائه شده است. نتایج این تحقیق می تواند برای معلمان و مسئولان آموزشی در طراحی و بهینه سازی روش های تدریس مفید واقع شود و فرصتی جدید برای ارتقای کیفیت آموزش در مدارس فراهم آورد. در نهایت، پیشنهاد می شود که علاوه بر آموزش های نظری، استفاده عملی از فناوری های پیشرفته در کلاس های درس به طور گسترده تر مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

واقعیت مجازی ، واقعیت افزوده ، یادگیری ، آموزش