نگرشی به برنامه ریزی توسعه پایدار شهری با دیدگاه سیستم اداره زمین

برنامه ریزی توسعه پایدار شهری از دیدگاه سیستم اداره زمین، با تمرکز بر پایداری اجتماعی، اقتصادی و زیست محیطی، ابزارهای کلیدی مانند کاداستر و سیستم های اطلاعات زمین را به کار می گیرد. این سیستم ها با ثبت و مدیریت دقیق اطلاعات مالکیت، ارزش و کاربری زمین، از پایداری اقتصادی، عدالت اجتماعی و حفاظت از محیط زیست حمایت می کنند. ادغام زیرساخت داده های مکانی (SDI) با این سیستم ها، تصمیم گیری فضایی و برنامه ریزی شهری را بهینه می سازد. استفاده از تصاویر ماهواره ای و داده های زمین مرجع، تحلیل تغییرات کاربری زمین و مدل سازی ظرفیت های اکولوژیکی، چارچوبی برای تطبیق توسعه با الگوهای زیست محیطی فراهم می کند. این رویکرد، توانایی مدیریت چالش های شهری پیچیده مانند تراکم جمعیت و کاهش منابع طبیعی را تقویت می نماید. در این تحقیق به بررسی نقش سیستم های مدیریت زمین (LAS) در پشتیبانی از اهداف توسعه پایدار پرداخته شده است. تمرکز این مطالعه بر تحلیل تطبیقی روش های مختلف مدیریت زمین در کشورهای توسعه یافته و درحال توسعه با استفاده از چارچوب پارادایم مدیریت زمین (Land Management Paradigm) است. این چارچوب، چهار عملکرد اصلی LAS شامل مالکیت، ارزش گذاری، کاربری، و توسعه زمین را برای دستیابی به پایداری اجتماعی، اقتصادی، زیست محیطی و حکمرانی مدنظر قرار داده است. با بهره گیری از داده های مکانی، تحلیل تصاویر ماهواره ای و مدل سازی ظرفیت های اکولوژیکی، این تحقیق به ارزیابی تغییرات کاربری زمین و انطباق آن با الگوهای زیست محیطی پرداخته است.

کلیدواژه ها:

توسعه پایدار ، اداره زمین ، برنامه ریزی شهری ، تحلیل کاربری زمین