ادغام سیستم الکترودیالیز معکوس با اسمز معکوس جهت مدیریت مصرف آب و تولید انرژی تجدید پذیر

امروزه کمبود آب به یک موضوع جهانی تبدیل شده است. بنابراین استفاده مجدد از آب، احیای فاضلاب و نمک زدایی آب شور اهمیت زیادی پیدا کرده است. فرایند اسمز معکوس (RO) به علت کیفیت بالای آب تولیدی و هزینه نسبتا پایین از جمله گسترده ترین تکنولوژی ها برای نمک زدایی است و به طور فزاینده ای در کاربردهای دیگر نیز استفاده می شود. با این حال، نقاط ضعفی نیز در این نوع سامانه ها وجود دارد که موجب نگرانی های محیط زیستی می شود. یکی از مهمترین مسائل، کنساتره غلیظ حاصل از RO است که شوری بالایی دارد و برای محیط زیست و سلامت انسان ها خطرناک است. کنسانتره RO اغلب در محیط های آبی طبیعی تخلیه می شود که موجب بالا رفتن شوری محیط آبی و تهدید اکوسیستم دریایی است. به تازگی، فرآیندهای جدیدی برای تصفیه و بازیافت آب نمک حاصل از فرآیند RO توسعه یافته است که از جدیدترین آن ها می توان به سیستم الکترودیالیز معکوس اشاره کرد. الکترودیالیز معکوس یک فرآیند غشایی الکتریکی است که به وسیله آن می توان یون های معدنی را با جریان مستقیم الکتریکی جدا کرد. این فرآیند قادر است کنسانتره حاصل از فرایند اسمزمعکوس با شوری بالا را با مصرف انرژی متوسط تصفیه کند.استفاده از فرایند الکترودیالیز معکوس در ایستگاه های آب شیرین کن می تواند منجر به رویکرد سازگارتر با محیط زیست و دستیابی به بهره وری انرژی بیشتر شود.

کلیدواژه ها:

تصفیه آب ، اسمز معکوس ، الکترودیالیز معکوس ، نمک زدایی ، انرژی تجدید پذیر