ارزیابی و شبیه سازی تراز آب زیرزمینی با استفاده از شبکه عصبی و انفیس (مطالعه موردی: دشت حمیران)

مدیریت صحیح اکوسیستم ها در گرو شناخت و ارزیابی صحیح از وضعیت بیابانی شدن آنها می باشد و به منظور کنترل بیابانی شدن اراضی و یا کاهش سرعت، آن راهکارهای مختلف مدیریتی-اجرایی وجود دارد ولی انتخاب مناسب ترین راهکار به شناسایی عوامل و ارزیابی وضعیت و شدت بیابان زایی در هر منطقه بستگی دارد و باید توجه داشت که در هر منطقه با توجه به شرایط محلی و محیطی حاکم بر منطقه، انتخاب شاخص ها و معیارها برای ارزیابی صورت می گیرد. از این جهت انجام مطالعات و ارائه راهکارهای مدیریتی مناسب مورد نیاز است و پیش از آن لازم است که با در دست داشتن یک مدل منطقه ای، مناسب مبنای ارائه ی این راهکارهای مدیریتی چارچوبی علمی و تخصصی به خود پیدا کند. استفاده از شبکه عصبی می تواند به عنوان جایگزینی مناسب برای دیگر روش ها در پیش بینی مقدار تغییرات سطح آب منطقه ای زمین بکار گرفته شود. لذا در این تحقیق با مطالعه ایجاد یک شبکه عصبی برای پیش بینی میزان تغییرات سطح آب های زیرزمینی در دشت حمیران استان هرمزگان و در نهایت بهینه سازی بر داشت گام مهمی برای بررسی روند تغییرات تراز آب زیرزمینی در آینده برداشته شده است. در این مطالعه از داده های مشاهداتی بین سال های ۱۳۷۹ تا ۱۳۸۷ برای دوره صحت سنجی و از داده های آماری بین سال های ۱۳۸۸ تا ۱۳۹۳ برای دوره واسنجی استفاده شده است. بررسی نتایج نشان داد که شبکه عصبی مصنوعی دقت بالایی در پیش بینی میزان تغییرات سطح آب های زیرزمینی در دشت حمیران داشته است. همچنین شبکه منطق فازی متناسب با داده های ورودی عملکرد بالایی نسبت به شبکه عصبی مصنوعی دارد.

کلیدواژه ها:

شبکه عصبی ، آب زیرزمینی ، شبکه منطق فازی ، بیابان زایی