کارایی هیدرولیکی سرریز غیر خطی با استفاده از GEP

سرریزهای غیرخطی ضمن دارا بودن مزیت های اقتصادی، قابلیت عبوردهی بیشتری را نسبت به سرریزهای خطی دارند. این سرریزها با افزایش طول تاج در یک عرض مشخص، در مقایسه با سرریزهای خطی راندمان دبی بیشتر با ارتفاع آزاد کمتر را در بالادست دارند. الگوریتم های هوشمند به دلیل توانایی زیاد در کشف رابطه های دقیق پیچیده مخفی بین پارامترهای مستقل موثر و پارامتر وابسته و همچنین صرفه جویی مالی و زمانی، جایگاه بسیار ارزشمندی بین پژوهشگران پیدا کرده اند. در این پژوهش عملکرد برنامه ریزی بیان ژن (GEP) در پیشبینی ضریب دبی سرریزهای غیرخطی قوسی به کمک ۲۴۳ سری داده آزمایشگاهی بررسی شده است. پارامترهای هندسی و هیدرولیکی استفاده شده شامل نسبت بار آبی، ارتفاع سرریز (P)، زاویه سیکل قوسی (Ɵ)، زاویه دیواره سیکل (α) و ضریب دبی (Cd) است. نتایج هوش مصنوعی نشان داد که ترکیب پارامترهای Ɵ)، α، و (Cd به ترتیب در مرحله آموزش به ترتیب پارامترهای آماری برابر است با (۹۸۱۱/۰(R۲=، )۰۲۱۲/۰ (RMSE=و در مرحله آزمون به ترتیب برابر است با (۹۷۲۶/۰(R۲=، )۰۲۷۷/۰ (RMSE=که در مقایسه با دیگر ترکیبها منجر به بهینه ترین خروجی شده است که نشان دهنده دقت بسیار مطلوب GEP در پیش بینی ضریب دبی سرریز غیرخطی قوسی است. نتایج آنالیز حساسیت نشان داد که پارامتر موثر در تعیین ضریب دبی سرریز غیرخطی پارامتر نسبت بار آبی کل است.

کلیدواژه ها:

سرریز غیرخطی ، ضریب دبی ، برنامهریزی بیان ژن