تغییرات مکانی کیفیت آب رودخانه تجن در بخش کشاورزی

این پژوهش به منظور بررسی تغییرات مکانی کیفیت آب رودخانه تجن در بخش کشاورزی انجام شد. بدین منظور از نتایج آنالیز شیمیایی دو ایستگاه ریگ چشمه (بالادست) و کردخیل (پایین دست) واقع بر روی رودخانه تجن در یک دوره آماری ۵ ساله (۱۴۰۱-۱۳۹۷) استفاده شد. به منظور طبقه بندی آب برای آبیاری از پارامترهای شیمیایی و اندیس های مختلف مانند هدایت الکتریکی، نسبت جذب سدیم، درصد سدیم محلول و نسبت منیزیم استفاده شد. نتایج مربوط به غلظت یون های اصلی نشان داد که غلظت تمامی یون های اصلی از بالادست به پایین دست رودخانه افزایش داشته است. این امر همچنین باعث شده تا مقدار هر چهار شاخص های کشاورزی استفاده شده در این تحقیق تا حدودی افزایش یابد و در پی آن باعث زوال کیفیت آب شده است. نتایج این پژوهش همچنین نشان داد که علارغم افزایش شاخص ها از بالادست رودخانه تجن به سمت پایین دست رودخانه، بطور کلی کیفیت آب در بخش کشاورزی در بازه مکانی بین دو ایستگاه ریگ چشمه و کردخیل مناسب برای استفاده می باشد و نیازی به اقدامات تکمیلی برای استفاده از آب رودخانه در بخش کشاورزی نیست.

کلیدواژه ها:

رودخانه تجن ، کیفیت آب ، شاخص های کشاورزی ، پارامترهای کیفیت آب