مقایسه تاثیر فشار همسالان و تربیت خانوادگی بر گرایش دختران نوجوان به رفتار های پر خطر

تحقیقات نشان می دهند که فشار همسالان و تربیت خانوادگی نقش های متفاوتی در گرایش دختران نوجوان به رفتارهای پرخطر ایفا می کنند. فشار همسالان به عنوان یکی از عوامل اصلی تاثیرگذار بر رفتارهای پرخطر شناخته شده است، زیرا نوجوانان در این مرحله از زندگی تمایل دارند تا برای پذیرش اجتماعی و تعلق به گروه های دوستانه، رفتارهایی را تقلید کنند که ممکن است خطرناک باشد. این فشار می تواند منجر به مصرف مواد مخدر، الکل، یا انجام رفتارهای پرخطر دیگر شود. همچنین، حضور همسالان در موقعیت های تصمیم گیری می تواند انگیزه بیشتری برای انجام رفتارهای پرخطر ایجاد کند، که این موضوع در مطالعات روان شناسی اجتماعی تایید شده است.در مقابل، تربیت خانوادگی به ویژه کیفیت رابطه والدین با نوجوانان، نقش حفاظتی مهمی در کاهش گرایش به رفتارهای پرخطر دارد. خانواده هایی که روابط نزدیک و حمایتگرانه با فرزندان خود دارند، نیز می تواند تاثیر معکوس داشته باشد و احتمال گرایش نوجوانان به گروه های همسالان منحرف را افزایش دهد. مطالعات نشان داده اند که خانواده هایی با ساختار سالم و نظارت مناسب بر رفتار فرزندان، می توانند اثرات منفی فشار همسالان را کاهش دهند و نوجوانان را در برابر پیامدهای منفی اجتماعی مقاوم تر سازند.

کلیدواژه ها:

فشار همسالان ، تربیت خانوادگی ، گرایش دختران نوجوان ، رفتار پر خطر