ارزشیابی مطلوبیت دوره مهارت افزایی رزم در برف (مطالعه موردی: فراگیران یک مرکز آموزشی نظامی)

مقاله حاضر با هدف «ارزشیابی مطلوبیت دوره مهارت افزایی رزم در برف در توسعه پرورش نظامی دانشجویان» انجام شد. در همین راستا یک سوال اصلی و شش سوال فرعی طرح شد. این پژوهش کاربردی، به روش توصیفی-پیمایشی و مقطعی انجام گردید. جامعه پژوهش، شامل چهار گروه از ذی نفعان اصلی دوره مهارت افزایی رزم در برف سال ۱۴۰۰ شامل (۱)فرمانده/جانشین دوره، (۲) ارکان و افسران رابط هوایی و نیز (۳)فرماندهان گردان و گروهان های فراگیران و نیز (۴)دانشجویان یک مرکز آموزش نظامی است که در زمستان ۱۴۰۰، به این دوره مهارت افزای اعزام شدند. جامعه نمونه بر اساس فرمول کوکران انتخاب گردید. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه محقق ساخته است که روایی آن با استفاده از نظر خبرگان و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ، مطلوب ارزیابی شد. تعداد ۳۸۵ پرسشنامه تکمیل گردید. برای برازش مدل از LISREL و برای تجزیه وتحلیل داده ها از SPSS استفاده شد. رتبه بندی ابعاد و سنجه ها بر اساس آزمون فریدمن انجام شد. نتایج پژوهش نشان می دهد که مطلوبیت بعد آموزش های اختصاصی دوره مهارت افزایی رزم در برف (با میانگین حسابی ۴.۱۶)، دارای بالاترین رتبه است. در این میان سنجه هایی تخصصی در زمینه ارتقای اعتمادبنفس وخودباوری (۴.۱۰)، روحیه تاب آوری (با میانگین ۴.۰۷)، و راهبردهای فرهنگی-تربیتی (۳.۹۲) دارای وضعیت «مطلوبی» هستند. فعالیت های آماد و پشتیبانی (با میانگین ۳.۶۲)، دارای پایین ترین رتبه و در وضعیت «نسبتا مطلوب» ارزیابی شد.

کلیدواژه ها:

ارزشیابی ، دوره مهارت افزای ، رزم در برف