روانشناسی تحصیلی و تاثیر شیوه های تدریس فعال

این مقاله به بررسی روانشناسی تحصیلی و تاثیر شیوه های تدریس فعال بر یادگیری و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان می پردازد. هدف از این تحقیق تحلیل رابطه بین فرآیندهای روانشناختی و روش های تدریس فعال است و چگونگی تاثیر این شیوه ها بر انگیزش، مشارکت و عملکرد تحصیلی دانش آموزان را مورد بررسی قرار می دهد. تحقیق حاضر به روش تحلیلی-توصیفی و مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و مقالات معتبر انجام شده است. در این مقاله، انواع شیوه های تدریس فعال شامل یادگیری مشارکتی، تدریس مبتنی بر پروژه و بازی سازی آموزشی معرفی شده و تاثیرات آن ها بر انگیزش درونی، رشد مهارت های اجتماعی و عاطفی و بهبود یادگیری دانش آموزان بررسی می شود. نتایج تحقیق نشان می دهد که شیوه های تدریس فعال می توانند انگیزه دانش آموزان را افزایش دهند، به تعاملات اجتماعی آن ها کمک کرده و درک عمیق تری از مطالب ایجاد کنند. همچنین، این شیوه ها باعث افزایش اعتماد به نفس و خودآگاهی دانش آموزان شده و به آن ها در مدیریت بهتر احساسات و مشکلات روانی کمک می کنند. در نهایت، نتایج تحقیق به مدارس و معلمان توصیه می کند تا از روش های تدریس فعال برای بهبود کیفیت آموزشی استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

روانشناسی تحصیلی ، تدریس فعال ، انگیزش ، یادگیری مشارکتی ، مهارت های اجتماعی ، پیشرفت