نقش مهارت های ارتباطی، حل مسئله و تنظیم هیجان در پیش بینی اضطراب، افسردگی و اختلال سازگاری در دانشجویان سال دوم دانشگاه آزاد اسلامی یزد

مهارت های ارتباطی، حل مسئله و تنظیم هیجان از جمله توانمندی های اساسی هستند که نقش مهمی در سلامت روان افراد ایفا می کنند. اختلالات روانشناختی مانند اضطراب، افسردگی و اختلال سازگاری از شایع ترین مشکلات در جمعیت دانشجویی هستند که می توانند عملکرد تحصیلی و کیفیت زندگی آنها را تحت تاثیر قرار دهند. بنابراین هدف این پژوهش، تعیین نقش مهارت های ارتباطی، حل مسئله و تنظیم هیجان در پیش بینی اضطراب، افسردگی و اختلال سازگاری در دانشجویان است. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، تحقیقات همبستگی از مدل سازی معادلات ساختاری بود که در آن روابط میان متغیرهای پژوهش در قالب بررسی مسیرهای یک مدل علی مورد تحلیل قرار گرفت . جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان سال دوم دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد در سال تحصیلی 1403-1402 می باشد. نمونه پژوهش با استفاده از روش نمونه گیری دسترس و با لحاظ کردن خطای نوع اول آلفا، توان آزمون، اندازه اثر و تکنیک آماری مورد استفاده در پژوهش، تعداد [98] نفر انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه اضطراب بک (بک و همکاران، 1988)، پرسشنامه افسردگی بک-II (بک و همکاران، 1996)، پرسشنامه مهارت های ارتباطی کوئین دام (2004)، پرسشنامه راهبردهای تنظیم هیجان (گراس و جان، 2003)، پرسشنامه مهارت های حل مسئله (هپنر و پیترسون، 1982) و پرسشنامه محقق ساخته اختلال سازگاری(فرهودی1403) استفاده شد. روش اجرای این تحقیق از نظر اجرا از نوع تکنیک های تحلیلی چند متغیر با استفاده از نرم افزارهای Spss و Amos یا Pls smart بود و داده ها بر این اساس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد مدل از برازش خوبی برخوردار است و نتایج تحلیل مسیر نشان داد که مهارت های ارتباطی اثر معنادار منفی بر اختلال سازگاری (β=-0.204، p<0.001) و اثر معنادار مثبت بر اضطراب (β=0.423، p<0.001) و افسردگی (β=0.438، p<0.001) دارد. مهارت های تنظیم هیجان تنها با افسردگی رابطه معنادار مثبت نشان داد (β=0.153، p<0.05)، در حالی که ارتباط معناداری با اضطراب (β=0.035، p>0.05) و اختلال سازگاری (β=-0.007، p>0.05) مشاهده نشد. مهارت های حل مسئله نیز اثر معنادار مثبت بر افسردگی (β=0.366، p<0.001) داشت، اما ارتباط معناداری با اضطراب (β=-0.041، p>0.05) و اختلال سازگاری (β=0.185، p>0.05) نشان نداد. این یافته ها نشان می دهد که مهارت های ارتباطی قوی ترین پیش بینی کننده برای هر سه متغیر وابسته است.

کلیدواژه ها:

مهارت های ارتباطی ، مهارت های تنظیم هیجان ، مهارت های حل مسئله ، اضطراب ، افسردگی ، اختلال سازگاری ، دانشجویان