نقش فناوری هوش مصنوعی در تحول محیط های آموزش مشارکتی در مدارس

فناوری هوش مصنوعی (AI) در سال های اخیر در حوزه های مختلف، به ویژه در آموزش و پرورش، تاثیرات قابل توجهی گذاشته است. یکی از جنبه های مهم کاربرد هوش مصنوعی در مدارس، تحول در محیط های آموزش مشارکتی است. آموزش مشارکتی که بر اساس همکاری، تعامل و فعالیت های گروهی بنا شده، نقش کلیدی در فرآیند یادگیری دانش آموزان ایفا می کند. با ظهور فناوری های هوش مصنوعی، امکان ایجاد محیط های یادگیری هوشمند و تعامل پذیر فراهم شده است که می تواند فرآیند یادگیری را ارتقا دهد و دانش آموزان را در جهت تقویت مهارت های اجتماعی، همکاری و تفکر انتقادی هدایت کند. اما پیاده سازی این فناوری در مدارس با چالش هایی همراه است. عدم آگاهی معلمان از فناوری های نوین، مشکلات زیرساختی در مدارس، نگرانی ها در خصوص حفظ حریم خصوصی داده ها و مقاومت فرهنگی در برابر تغییرات، از جمله موانعی هستند که باید به طور جدی مورد توجه قرار گیرند. باوجود این چالش ها، فناوری هوش مصنوعی می تواند به طراحی و بهبود محیط های یادگیری مشارکتی کمک کرده و روش های نوینی برای تعامل و همکاری میان دانش آموزان و معلمان فراهم کند. هوش مصنوعی می تواند با ایجاد سیستم های بازخورد شخصی سازی شده، شبیه سازی فعالیت های گروهی، مدیریت فعالیت های گروهی و ارزیابی دقیق تر عملکرد، نقشی حیاتی در بهبود کیفیت آموزش ایفا کند. بنابراین، ضرورت دارد که بررسی های عمیق تری در مورد نقش فناوری هوش مصنوعی در تحول محیط های آموزشی مشارکتی صورت گیرد تا از مزایای این فناوری در ارتقای فرآیند یاددهی-یادگیری بهره برداری بیشتری به عمل آید. در این مقاله، به تحلیل نقش هوش مصنوعی در ارتقای محیط های آموزش مشارکتی در مدارس پرداخته می شود و فرصت ها و چالش های پیش روی آن بررسی می گردد.

کلیدواژه ها:

فناوری هوش مصنوعی ، محیط های آموزش مشارکتی ، بازخورد شخصی سازی شده ، فعالیت های گروهی ، معلمان