نقش بازی بعنوان فعالیت ذهنی و فیزیکی در آموزش و پرورش

بازی به عنوان یک فعالیت ذهنی و فیزیکی که بدون هدف خاص و به طور اختیاری انجام می شود، تعریف شده است. این فعالیت در کودکان معمولا به صورت غیررسمی، لذت بخش و به منظور توسعه توانایی های فردی و اجتماعی صورت می گیرد. انواع بازی ها می توانند شامل بازی های فیزیکی، بازی های ذهنی، بازی های نمادین، و بازی های آموزشی باشند که هر یک تاثیرات خاص خود را بر روی فرآیند یادگیری کودک دارند. به عنوان مثال، بازی های فیزیکی موجب بهبود هماهنگی عضلانی و حرکتی، در حالی که بازی های ذهنی به تقویت مهارت های حل مسئله و تفکر انتقادی کمک می کنند. بازی های آموزشی می توانند به طور ویژه به تقویت مفاهیم علمی و ریاضی در کودکان دبستانی کمک کنند و این امر موجب تسهیل یادگیری در این سنین می شود.

کلیدواژه ها:

بازی ، فعالیت ذهنی و فیزیکی ، آموزش و پرورش